Trekking 24&25 dec
Trekking 24&25dec
Trekking 24&25dec
Op tijd weg uit hsipaw om met de lokale bus een aantal dorpen terug te gaan. Circa een uur rijden. Ook al nemen wij de meeste plaatsen in en ligt ons bagage op het dak en kan altijd nog meer bij.
Eerst droppen we onze grote bagage bij het volgende quest house waar we eerste kerstdag in de loop van de dag weer terug komen. Ook pikken we hier onze trekking gids op (9-9 in het engels, hier een veel voorkomende naam), en we stappen over op twee tuk-tuks die ons een eind op weg helpen. Of het te maken heeft met dat we een grote legerbasis passeren weet ik niet. Het schilt wel een aantal kilometers berg op.
Eerst gaat het een beetje op en neer, daarna zwaar berg op. Sommige stukken in de schaduw maar hele grote stukken in de zon. Snel is het shirt drijf nat. We passeren diverse dorpjes. Waar zij naar ons staan te kijken en wij naar hun. Af en toe wat verlegen maar over het algemeen heel spontaan. Leuk. Lunch is ergens boven in de bergen. Noedel soep. Smaakte zeer goed. Daarna door. Diverse berg kammen over om uiteindelijk rond half vijf in het dorpje aan te komen waar wij overnachten. We hebben drie huizen tot onze beschikking. Althans drie ruimtes in huizen bij mensen thuis waar we slapen. Dikke deken en een matje of deken. De dikke deken heb je wel nodig. S nachts wordt het behoorlijk koud. De gids heeft de ingredienten meegenomen waar onze gast gezinnen een maaltijd van bereiden. Prima.
Een mooie zonsondergang gehad zo op kerstavond. En negen uur op matras. Slapen is niet veel, en er wordt behoorlijk wat afgesnurkt. Maar met oordoppen in wordt het redelijk goed gedempt om wat te kunnen slapen.
Als de zon op komt, komt alles weer tot leven. Dat is rond half zeven. Pannekoek ontbijt met chinese thee en appelstukjes voor de vitamientjes. Half acht zijn we al weer op weg. Heerlijk om zo door de groene omgeving met vele paarsen bloemen strokente zien. Eén klimmetje en daarna langzaam aan naar beneden.
We lunchen bij de gids thuis en gaan daarna naar onze questhouse om te douchen.
De middag is vrij maar is ook nog een korte tour door de stad die gegeven wordt door de dochter van de gids. Eerst langs de markt door naar de plaatselijke pagoda en door naar een bamboe papier fabriek. Het leuke van deze tour was dat zij veel sprak, over haar zelf maar ook over het land zelf. Ze praten vrij uit.
Bij de bamboe papierfabriek vertelde ze hoe het proces in zijn werk gaat. Eerst worden de bamboe stengels voor drie weken in kalk opgestapeld. Daarna gewassen en in kleine stukjes gehakt. Dit wordt al dan niet vermengd met een chemische kleur. Middels een zeef vis je het pulp uit het bad. Persen en drogen maar. Het frapante hiervan is, dat het maken van het bamboe papier in opdracht van de chinese gebeurt. De birmezen zijn goedkoper dan de chinezen. Kan je nagaan hoelang er gewerkt moet worden en hoeveel ze dan betaald krijgen.
Aan het einde van de middag zijn we met een stel de kerstborrel gaan drinken. Later met het hele stel daar wezen eten en een mooi gezellig feestje gemaakt.
Hsipaw
Hsipaw 23 dec
Gisteren een lange reisdag gehad. Leuk op het vliegveld hoe het gaat. Het vliegtuig, een twee motorige propellor vliegtuig, was geheel in de kerst stemming. Om de twee raampjes een kerstversiering en bij binnenkomst rondom een kerstslinger. Goede service aan boord.
Het landschap is anders dan in Yangon. Heuveliger, wat groener en meer landbouw.
Je merkt vooral 'S avonds en 's ochtends dat het behoorlijk frisser is. In je tshirt lopen is er niet meer bij. Gelukkig overdag wel en kunnen we (nog) steeds genieten van een mooie blauwe lucht.
Vanochtend zijn we vroeg naar de markt gegaan met een man of zes. Zes uur weg van het questhouse, nog echt in de ochtend schemer en behoorlijk fris. Handen diep in de zakken om warm te blijven. Bij de rivier aan de weg zitten de verkopers die merendeel aan de handelaren vooral vlees, (merendeel kip), groente of vis verkopen. De handeren laten het verpakken in kleine boterhamzakjes en dit alles wordt aan de brommer/motor gehangen tot een keer de lengte over de breedte. En dat zijn wat goederen. Iets na zeven weer terug in het hotel om een warme douche te nemen en het ontbijt.
Daarna op pad ook met de rest van de groep voor een tocht over de markt en de rest van de omgeving van Hsipaw.
Waar vanochtend vroeg de verkopers zaten, staan nu de brommers. De half overdekte markt is er wel. Het is wat drukker en anders. Het vrouwtje dat de kippen slachte is er nog steeds, maar nu is ze meer aan het verkopen en posioneren. Leuk, gezellig en mooi tegelijkertijd om te zien, maar niet zo mooi als vanochtend, gelukkig was dat de moeite waard.
Daarna snel het stadje uit om te wandelen over het platteland waar mensen bijzonder vriendelijk zijn en fotogeniek. Prachtig.
We door kruizen heel veel rijstvelden maar ook mais en mosterzaad. We bezoeken nog een pagoda in de buurt waar twee koningen van de streek zijn begraven. Je merkt dat er minder toeristen hier komen. Het is een beetje wie bekijkt wie.
Mooie tocht.
Zo meteen de spulletjes pakken voor de kersttrekking.
Fijne gezellige kerstdagen allemaal. Groet vanuit een zonnig Myanmar.
Gouden Rots 20 dec
Gouden rots 20 dec. En 22 dec.
Vanochtend vroeg op om naar de gouden rots toe te gaan die op een boedha haar ligt die voorkomt dat de rots naar beneden valt.
Eerst een paar uur in de bus. Tot zover de bus kan komen en daarna over op een vrachtwagentje waarin banken zijn gemaakt. Maar niet op een afstand dat je als je lang bent confortabel zit. En dan zou je met 6 tot 7 personen op rij moeten zitten. Dat gaat ons niet lukken we komen uit op 5. En dan zitten we als haringen in een tonnetje of als sardientjes in een blikje. Het is maar hoe je het bekijkt. Je gaat van links naar rechts en van achteren naar voren. Je buren en voor en achter zijn je veiligheids gordels. Als je hobbelt en loskomt van je balk dan vloeit het zich vsn zelf uit. En het gaat in een rap tempo naar boven.
De vrachtwagens rijden tot twee derde en daar mag je het laatste stuk zelf naar boven lopen. Een behoorlijke pittige klim. Weinig vlak en best stijl. En warm natuurlijk. We liepen op het warmste moment van de dag. Boven op de berg wordt je getrakteerd op een mooi uitzicht en de gouden rots die ze nog steeds beplakken met bladgoud. Her en der biddende monniken, jong en oud.
Daarna heerlijk mensen kijken. Op de terug weg, net buiten het tempel complex zaten allemaal mensen te eten, vooral kleine kinderen. En ook wij werden hartelijk ontvangen en naar binnen ( gepushd) gebracht. Eerst dachten we dat het een weeshuis was maar later bleek dat ze één keer in het jaar koken voor iedereen die langs komt en dan ook te eten te krijgen. Weigeren zou zo onbeleefd zijn. Dus wij ook een hapje meegegeten. Ze deden meer goed werk. Ze zorgde ook voor schoon drink water in de omgeving, middels grote zuiverings vaten.
De tocht in de vrachtwagen naar beneden ging in een rap tempo. Niet al te veel remmen anders kost het brandstof was het motto.
We sliepen in het mountain view hotel. Mooi gelegen en goed en een gezellige avond gehad.
Vandaag zakken we rustig af naar Bago. Onderweg verschillende kloosters bezocht en een grote liggende boedha bezocht. Met de trein terug van Bago naar Yangon. Beetje hobbelen maar verder prima trein reis. Je doorkruist de reisvelden van Myanmar. De ene na de andere.
Morgen een reisdag. De eerste vlucht is gecanceld. Dus we pakken een vlucht later. Hoeven we ook niet om half 5 weg, dat scheelt ook weer.
Shwedagon Pagode
Shwedagon pagode 19 dec
Vandaag staat de Swedagon pagoda op het programma. Een van de belangrijkste pagoda's van Myanmar. Veel bling blingen in de top zit een 64 karaat diamant. Verder zijn er duizende edelstenen verwerkt en heel wat kilo's goud. Maar ook de bij gebouwen zijn prachtig en met goud en glas mozaik bezet.
Verschillende boedha's hebben een doek om voor de "kou". Het is winter hier. Uhm. Voor ons is winter toch een andere definitie.
De lunch hebben we genuttigd bij een lokaal restaurant en birmees eten natuurlijk. Dat bestaat uit een soep, rijst en diverse soorten groente en vlees of vis soorten. In de soep stop je munt of aubergine laurier achtige bladeren en nog een aantal bekende groente. De soep eet je bij de rijst.
Na de lunch zijn we met een grote groep met de ferry fe rivier over gestoken. Wij betalen 2000k en zij 100k heen en terug. Behoorlijk verschil maar dat weet je.
Aan de andere kant houdt de stad op en gaat het over naar het platteland. Mooi dorps leven. Relax.
Op de terug wel even langs het hotel gelopen om op te frissen en daarna door naar het meer/park (kan daw gyi lake) waar je een mooi zonsondergang hebt op de shwedagon pagoda. We waren er ronom half zes. Eerst een stukje gelopen en door een hek gelopen. Bleek dat het park in stukken op geknipt is met verschillende entree fee. Besloten om dat niet te doen en terug te lopen. Maar helaas het hek was al dicht. Het park sluit om zes uur maar het was kwart voor zes. Jammer maar het lukte niet om er in terug te komen. Toen maar buiten om terug gelopen richting de pegoda om die in het donker te gaan bekijken.
Om eerlijk te zijn ' s avonds is het daar mooier en indruk wekkender. Alles bling blingt van top tot teen.
Nog een afzakkertje gehaald bij de lokale kroeg en dan morgen vroeg op om naar de gouden rots te gaan.
Groet.
Heen en terug en Yangon 18-12-2012
Een soepele vlucht naar Kuala Lumpur. Het vliegtuig was niet vol en dus konden de beentjes lang uit. In de relax stand. Het is toch een vlucht van 12 uur waar je over Pakistan, India, Myanmar en Thailand vliegt.
Het was even de weg zoeken op het vliegveld. Erg ruim opgezet. En konden we ons op maken voor de 2,5 uur durende terug vlucht naar Myanmar. Vanuit de lucht veel bruin landschap wat netjes geordend is. Hier en daar een plek groen wat vermoedelijk komt van de palm plantages. Verder zie je goed de lange brede rivier met zijn verschillende bruine stromingen.
Yangon airport is vrij modern. Stempeltjes gaan snel en gemakkelijk. Het langste duurt eigenlijk het wachten op de tas. Het zal toch niet weer hé....... Maar gelukkig het duurt even en dan is de tas er. Het duurt even voordat iedereen verzameld is en iedereen gewisseld heeft. En dan de bus in. Buiten valt er een lome warmte over je heen. De trui kan uit en opgeborgen worden.
Na de briefing zijn we de stad ingelopen met een groepje. Verschillende geuren dringen je neus binnen. Heerlijk om weer in Azië te zijn. Heerlijk om de verkopers met alles en nog wat te zien te verkopen. Maakt niet uit wat ze verkopen het. Ook in Myanmar ontbreken de kleine eettentjes niet op straat. Op een baby stoel kan je aanschuiven en dan kiezen wat je wil hebben. Het blijft een mooi gezicht.
Naar de minder bekende stupa gelopen, markt en dan op naar de haven voor de zonsondergang in de rivier. Mooi plekje.
Vanavond gegeten bij een project van kans arme straat kinderen. Mooi spektakel maar wel goed eten. Ook is de leeftijd erg jong, zo'n 13 jaar, ze deden het goed en erg hun best.
Morgen staat de grote pagode op het programma. In de ochtend anders wordt het te heet onder de voetjes, want we betreden het blootvoets.
Maar wat vooral lekker is in je T-shirt weer buiten lopen 's avonds. Heerlijk.
Op weg naar Tana
Op weg naar de hoofdstad Antananarivo.
Het is wel vreemd, om wakker te worden en dan te bedenken dat de vakantie eigenlijk over is, en dat je vanavond laat 'gedropt' wordt op het vliegveld.
's ochtends toch maar voor de zekerheid de rugzak zover ingepakt, zodat ik vrij simpel hem kan inchecken zonder nog spullen te moeten herverdelen. De bedoeling is dat we rond 17:00 uur in het hotel zijn, zodat we rustig kunnen eten en ons kunnen opfrissen voor dat we naar het vliegveld gaan. Maar je weet het nooit.......
Om 08:15 vertrek uit Ambositra. Op de planning, naast de gebruikelijke toilet stops, hebben we nog diverse stops bij diverse shops, lunch en nog een verrassing.
De eerste stop was een fotomomentje, bij een kapot geschoten brug. Deze brug was kapot geschoten tijdens de laatste staatsgreep nog niet zo lang geleden. In de bus kregen we uitleg over hoe nu de verhouding is (politiek). Kort samen gevat. Het land wordt niet bestuurd en alles gaat nog trager dan voorheen. Gezondheidszorg en onderwijs is in verval gekomen.Volgend jaar in mei verkiezingen.
Volgende stop was bij een klein voor dorpje. Hier konden we goed zien hoehet land bewerkt werden hoe de rijst gepland wordt. Tuurlijk leveren de kinderen mooiefoto momentjes op. En iemand had nog
ballonnen bij zich die we daar uitgedeeld hebben.
Aan het einde van de ochtend bereiken we Antsirabe. Als eerste bezoeken we een edelsteenshop. Zeer enthousiast worden we ontvangen. Krijgen uitleg over de stenen van Madagscar en kunnen de shop
bezoeken. Mooi spul, maar een beetje te duur.
Weer in de bus en op naar het volgende. We bezoeken eenfamilie bedrijfje die uit blik fietsen, bussen, autotjes en vliegtuigjes maakt. Hij laat ons zien hoe zo'n fietje gemaakt wordt.Knap. kan niet anders zeggen, en inventief met de spullen. Banden zijn bijvoorbeeld van een infuusslang, spaken van vislijn, stukje remkabel hier, blik daar en dan is hij zo goed als af. Ik kan hethem niet nadoen, en het ziet er ook nog een goed uit.
We rijden doornaar onze lunch plek, waar we traditie getrouw eerst het eten bestellen om daarna een stadwandeling te doen.
In Antsirabe zit ook de bier fabriek van THB (Three Horse Beer), zo dat de verrassing zijn?
We lopen naar verschillendemonumenten en krijgen daarbij uitleg van onze gids en lopen zo terug naar onze lunch restaurant.En ja..... het restaurant heeft wi-fi. Nog nooit zo rustig geweest aan tafel.(bijna) iedereen zit naast te eten met zijn telefoon te spelen.
En dan de verrassing..... het is nietde bierfabriek, maar het bijwonen van een herbegravenis, die altijd in de winter plaats vind.Eens in de vijfof zeven jaarworden de overleden voorouders uit het
graf gehaald en opnieuw in doeken gewikkeld. Dit is ook het moment om 'nieuwe' overledenen bij te zetten in het familie graf.
De herbegrafenis zou net buiten de stad plaats vinden. We rijden de stad uit tot zover we met de bus kunnen komen. Het is nu niet vermeer zegt de andere gids (die de herbegravenis plekken uitzoekt
en toestemming vraagt), na de bocht kan je het zienliggen. Inmiddels waren we al een kwartier aan het lopen. En ja hoor na de bocht zagen we het liggen. Nu denk je dat je er dan zo bent....... Maar
dan heb je het mis.Ja kan het zien liggen alleen in de verte. We moesten dus nog een behoorlijk stuk lopen.Tussen de3 en 8 kilometer. Over heuvelig terrein.
Uiteindelijk zijn we daargekomen, en eigenlijk precies op tijd. Ze waren net begonnen met het ontgraven van de ingang van de tombe. Rondom de tombe werd er behoorlijk muziek gemaakt, gedanst en gedronken.(meeste drank en eten vindt plaats op dag 1 van deze tweedaagse gebeurtenis,je kan dan niet weigeren, en wij waren er dag twee dus alles viel wel mee).
Het is een bezondere aangelegenheid om het mee te mogen maken, zeker als toerist dat je er nog foto's en zo dicht op mocht. Ik voelde mij vereerd en kreeg diep respect hoe ze met hun overledenen
omgaan. We hebben de lichamen er uit zien halen, die ze op rieten doeken boven hun hoofden de tombe uitdraagde. Toen alle lichamen eruit waren (die eruit moesten), kregen we zelfs de gelegenheid om
de tombe te bezoeken. Ze stelde dit zelfs op prijs. Dat had ik nooit verwacht of meegemaakt. Terwijl er nog lichamen in de tombe aanwezig waren!
Helaas was het daarna tijd om te gaan en konden we de wandeling terug zetten naar de bus.
De bus had geprobeerd intussen verder te komen, maar dat was niet geheel goed gegaan, met als gevolg dat we een lekke band hadden. Ze hadden hem al gewisseld maar hierdoor hadden we geen
reserveband meer. En onderweg........ is het niet te verkrijgen. Dus werden wij weer afgezet bij het restaurant zodat zij een nieuwe band konden scoren. Intussen liepen we al behoorlijk achter op
schema, en 17:00 uur in Tana, dat konden we vergeten.
Na drie kwartier waren we weer op weg, en we hadden nog meer dan honderd kilometer te gaan. Uiteindelijk arriveren we rond 20:00 uur in het hotel. Ieder heeft een eigen kamer gelukkig zodat we snel onder de douche kunnen springen en daarna tas afgeven en eten.
Terwijl de andere shoestring groep richting het vliegveld gaat, gaan wij aan tafel. Gelukkig is het een buffet en het staat al klaar. Rond negen uur vertrekken wij ook richting het vliegveld en dan zit definitief de reis er op.....
Ambrositra
Ambrositra (stad van de gecastreerde - dat betekend het) 1 + 2 augustus.
We verlaten het regenwoud en gaan richting Tana. Het einde komt in zicht. We vertrekken een dikke kwartier te laat. De receptie had de rekeningen nog niet klaar. Iedereen in de rij en één afrekenen. 'S avonds gaven we het ontbijt al door per kamernummer. Niet dat het veel uitmaakte want 's ochtends deden we het nog een keer.
We stoppen nog even bij de plek waar we de nachtwandeling hebben gedaan, om te kijken of we de kamelions kunnen ontdekken die we s nachts gezien hadden. Wel geteld 1. Een kleine bruine die opweg was naar beneden via zijn tak. Toen hij ons in de gaten had, draaide hij/zij zich om en ging weer naar boven. Alleen het gaat niet zo snel. Voor ons voldoende gelegenheid om een fototje te maken. In de bus vertelde de gids dat we 11 van de 21 lemuren/indri gezien hadden. Had nog graag de ai-ai willen zien, maar zelfs de gids heeft hem nog nooit in het wild gezien. Mooie score dat wel.
We maken nu geen kans meer op echte wildlife en stappen over op een stukje cultuur. Onderweg maken we nog een stop bij een dorpje. In het dorpje zitten veel smidse. Leuk omdat te zien.
Ook bezoeken we nog een huisje van binnen. Beneden is de opslag en dieren verblijfplaats. Boven een aparte slaapkamer voor het gehele gezin en daarnaast de keuken met leefruimte. Ongeveer totaal 6x3 meter. Een paar gaten in het dak. Want binnen wordt gekookt op houtskool. Het is er dan ook pik zwart van binnen. En even later lopen we allemaal een beetje te kuchen. De rook houdt de muggen weg. Dat wil ik best geloven. Als mug zou ik dat ook niet willen. Dit is één van de redenen dat de leeftijd zo laag ligt. Gemiddeld genomen worden ze op het platteland niet ouder dan 40 tot 50 jaar. In de stad (grote) ligt het hoger. We geven de, voor ons, overtollige kleding aan de dorps oudste. In de hoop dat hij het eerlijk verdeeld en goed te recht komt. Dat laatste is wel zeker.
We hebben een lokale lunch onderweg met muziek. Lokaal eten en floklore muziek. Klinkt vrij aardig. Eten prima, maar veel te veel. En dat is een beetje pijnlijk als we naar de bus lopen en slecht ondervoede kinderen zien bij de bus. Wetende wat je hebt laten staan. Al hebben we onze best gedaan om het op te krijgen maar ze bleven aan sjouwen.
Het landschap wijzigt ook. Met name de kleur van de aarde. We hebben het dieprode gezien, maar dat heeft nu plaats gemaakt voor goudkleurige zandkleur. En dat zie je ook weer terug in de huisjes. We hebben (meeste) een bungalow met een boiler. Warm water dus.
We hebben het programma omgegooid. Geen lange wandeling van 7 km heen en dan weer terug. Eerst bezoeken we een echte lokale markt die 20 min. Rijden vanaf Ambrositra ligt. Als vanouds alles te koop. Ook alle soorten pillen die je in NL op alleen op recept kan krijgen. Veel gedroogde vis, konijnen, kippen en eenden. Heerlijk om rond te lopen. We rijden terug naar de stad en bezoeken daar een houtsnijwerk fabriekje. Hier staat de plaats om bekend. We krijgen een uitleg over het figuurzagen en hij doet het ook voor. Machine is zelf gemaakt van hout en wat ijzer. Om de op en neegaande manier te maken is er gebruik gemaakt van een veer uit een boxspring matras. Als zaagje wordt er gebruik gemaakt van de staaldraad wat in de buitenband van autoband zit. Binnen 5 minuten heeft hij een hartje gemaakt vanuit twee soorten hout die perfect in elkaar passen. Knap vakmanschap. We lopen richting de lunchplek en zien daar de huizen (nieuw) in oude stijl. Lijkt veel op het houtsnijwerk wat ik gezien heb in Bhaktapur in Nepal. Alleen daar is het nog fijner en detail uitgewerkt. In de middag struinen we het stadje door en proberen we te slagen voor de souvenirs. Hele leuke stoel gezien, zeker niet duur maar hoe krijg je het mee? In de tas past het niet. Uiteindelijk voor wat anders gegaan.
Op de terugweg nog wat gedronken en zakken rustig af naar ons hotel. Morgen zakken we verder af richting Tana en het vliegveld. En dan zit de reis er bijna op.
Ranomafana
Ranomafana
Heerlijke warme douche gehad gisteren. Zins een paar weken langer dan een paar minuten. Doet de mens toch goed.
Op het programma staan verschillende wandelingen in het nabij gelegen nationaalpark. Er kan een keuze gemaakt worden tussen 2, 4 of 6 uur durende wandeling. Gekozen om de 6 uur wandeling te doen. Meeste kans op dieren en je loopt een stuk door het primairy forrest. En met een kleine groep.
Na wat algemene planten en spinnen uitleg zien we al snel de gouden bamboe lemur. Hoog in de bomen in de ochtend zon. Onder is het druk met mensen (we lopen in het secundairy forrest en de groepen starten ongeveer gelijk tijdig), goed plekje bemachtigen en hopen op een goed foto shot. Volgens mij wel gelukt.
Even verderop zit de red belly lemur, dus hop de hele meute daar naar toe. Na een tijdje gekeken te hebben gingen we weer op pad. Ik vind het heerlijk om door zo'n regenwoud te lopen. Zoveel te zien, maar ook weer niet. Je mist eigenlijk te veel omdat je niet weet waar je moet kijken. Na wat geklommen en gedaald te hebben, gaat de telefoon van de gids. In looppas andere kant op. Door de bush een helling op. De black en white sifaka is gespot. En weer komt de hele mute die kant op. Oke, deze sifaka wordt niet veelvuldig gespot en hebben een redelijk groot leefgebied. Verklaarbaar. Uit eindelijk houden de sifaka het voor gezien en springen weg. Een paar keer een bosrat gezien en diverse soorten vogels. Beide te snel om vast te leggen met een camera. Vlakbij het uitzicht punt nog een slangetje gezien. Later komen we hem nog één tegen die ligt te zonnen op het pad. Wat ik mooier vind. Oke minder close up, maar toch. Mooi uitzicht punt waarbij je uitkijkt over het forrest. Hier nuttigen we onze lunch. De mijne is bananen met cola. Het stokbrood ben ik langzaam aan een beetje zat. Mooi gezond alternatief, behalve de cola dan.
Bij het uitzichtpunt, naast de verschillende gekko's, scharreld er ook nog een ringstaart mangoest rond. Dankbaar gebruik makend van de restjes van de toeristen. Absoluut niet schuw. Na de lunch trekken we dieper het bos in. We zien nog diverse dieren en insecten. Uiteindelijk komen we, na een lange afdaling via trede en stijle stukken helling, uit bij een waterval. Een behoorlijke waterval. Het ligt buiten de beschermde zone. Dit is ook wel te zien.
Het 'oerbos' is weggekapt heeft plaats gemaakt voor bananen bomen en andere bomen. Mooie plek ook om vlinders te zien en vast te leggen net als andere insecten. We blijven hier een tijdje om te genieten van het uitzicht. We lopen het laatste stuk grotendeels onbeschut. En dat is behoorlijk warm in de brandende zon. We passeren kleine huisjes en landbouw grondjes om uit eindelijk uit te komen aan het rand van het dorp waar ook de hete baden liggen. Vandaag worden de baden schoongemaakt dus gesloten. Er is 1 redelijk zwembad en een klein poeltje. Het ziet er niet echt uit als een kuurzwembad met omgeving. Zeker, wel infentief, van betonijzer gemaakte zwembad trap. In het dorp nemen we afscheid van de gids. Lopen wat rond en bekijken de paar winkeltjes. We besluiten om maar een stukje terug te lopen en te soepie te nuttigen met een biertje waar we gisteravond hebben gegeten. Ging er goed in en smaakte prima. Vanavond eten we in een ander restaurant. Aan de andere kant van het dorpje. Een lokale dish genomen wat bestond uit rijst met zebu en kikker erten met een tomaat achtige saus. Prima.
Aangezien er nog een reisgroep zit (sawadee) is de voorraad fris en bier snel op. Grote voorraden kennen ze hier toch al niet. Maar het blijft af en toe wel verbazend. We vertrekken morgen weer. 145 km met diverse stops. Negen uur vertrek. Uitslapen dus......