Beijing - 10 sept

Het is vroeg dag. Om half 7 al aan het ontbijt. Het is erg druk ook nog. Het is even wachten tot dat je alles hebt.
Met een half uur vertraging gaan we dan toch op weg naar de Chinese muur. Maar het zit niet echt mee. We belanden zwaar in de file. Heel langzaam aan komen we de stad uit.
Tegen 11 uur zijn we bij de muur. Het is de zelfde plaats als drie jaar geleden. Eénmaal boven ga ik dit keer rechts i.p.v. links.
Maar er is één groot verschil, het zonnetje schijnt. Het duurt even voordat ik de mensen massa ben ontvlucht, en kan daarna vrij lopen. Het blijft imposant wat men in die tijd neer heeft gezet. Ook voor de wachters zal het in die tijd niet altijd eenvoudig zijn geweest. Er zitten behoorlijke stijlen stukken bij.
Ik besluit om optijd om te keren. Om terug te komen moet ik weer berg op lopen. En met de kilometers van de afgelopen dagen in de benen, neem ik voldoende tijd. Maar het viel reuze mee. Ruim voor de afgesproken tijd ben ik terug bij het verzamelpunt.
Op de terug weg weer door de toeristische straat. En lunchen in de buurt ervan.
Door de lunch, late vertrek en file, komen we laat aan bij het zomer paleis. Dat is wel jammer. De belangrijkste dingen zijn reeds al gesloten. Maar in de omgeving valt genoeg te zien. De lange corridor is werkelijk waar schitterend. Soms is het jammer dat het niet beter geconserveerd wordt. Net zoals de marmere boot. Deze ligt er uitgewoond bij. En dat is jammer. Ik twijfel of ik nu langer zal blijven of niet. Wellicht is het mooi als de lichten aan zijn. Maar dat is een gok.
Ik zie er maar van af. Het is reeds al bewolkt en de lichten zijn niet aan. Dus met de groep mee terug.
Even een snelle opfris en dan door naar de Hutongs. We eten bij een familie thuis. Erg lekker. Daarna lopen we via de drum- en beltower terug richting plein.
We nemen de bus terug naar het hotel. En dat was wel een ware belevenis. Maar het scheelt een half uur lopen van de metro naar het hotel.

Beijing - 9 sept

Toen ik gisteren weer terug was, met "handen en voeten" gevraagd of er nog een boodschap voor mij was van de gids. Maar nee dat was niet zo.
Nadat ik onder de douche vandaan was, hoorde ik kloppen op de deur. Dat bleek de gids te zijn. Daarna snel wat aangetrokken en naar beneden gegaan om met elkaar kennis te maken. Toch werd het ongemerkt laat nog. Later dan gepland.
Volgende ochtend op tijd ontbeten. Immers de groep had de nacht door gevlogen en landen 's ochtends vroeg.
Nadat ze gearriveerd waren een korte introductie over de reis en Beijing. Eerst maar met z'n alle lunchen.
Hierna gingen de meeste naar de tempel of Heaven. Ik ben naar een andere tempel gegaan, tempel van de aarde. Aardig maar niet spectaculair. Aan het einde van de middag weer terug. De kilometers van gisteren in de benen en de korte nacht rust beginnen zich op te breken. Op tijd naar bed maar.

Beijing - 8 sept

Een nieuwe dag. En wederom is het mooie dag met strak blauwe lucht. Nog wel een beetje moe en kan zo weer slapen. Maar na het ontbijt is het tijd om op pad te gaan.
Bedoeling is om Mao te gaan bezoeken. Als je op de rand van het plein aankomt heb je diverse security checks waarbij je paspoort wordt gecontroleerd en je rugzak. Eénmaal op het plein is het een enorme mensen massa. De lijn (twee kanten) om Mao te bezoeken is gigantisch. Evenals de lijn naar de bagage opslag. Besluit dit maar te skippen. Vind het een beetje zonde van de tijd en ook om in de brandende zon te staan niet zo'n goed idee.
Na het plein goed te hebben opgenomen besluit ik maar om het Nationaal museum te bezoeken. Alleen het gebouw is al erg inposant te noemen. Met hele grote ruimtes en erg hoog. Ik sla het ontstaan van de mens over en ga naar de oudheden van China. Veel potten en beelden. Weinig juwelen. Boven zijn er nog andere exposities. Eentje over ouden munten, eentje over maskers en eentje over chinese boeken c.q. tekens en eentje over oude maskers. En nog veel meer wat ik nog niet gezien heb. Beneden stond de Engelse vertaling er nog bij. Maar boven werd niet meer de moeite gedaan. En dan wordt het wel lastig om precies te weten wat het nu is.
Tijd voor koffie dan maar. Beneden achter in zit een klein koffie tentje waar ze prima koffie serveren.
Na de koffie pak ik weer de metro en ga richting Fragrant Hills. Inmiddels loopt het al in de middag. En besluit door te reizen naar het einde van de lijn. Naar de heuvels.
Daar pak ik de stoeltjeslift naar boven. Om een uitzicht over de stad Beijing te hebben. Na de nodige foto te hebben genomen is het weer richting stad. Pak nog net voor zonsondergang het laatste zonlicht op de "het ei" national performanse of art.
Toen ik drie jaar geleden al een keer in Beijing was, hebben we destijds heerlijk noodle soep gegeten in een klekm tentje. Besluit dat tentje weer op te zoeken in de hoop dat die nog bestaat. Ik weet ongeveer nog waar het is. Toch is er veel veranderd in de loop van de tijd. Het duurt even voordat ik de juiste straat te pakken heb. Maar helaas ik kan het niet vinden. Uiteindelijk zie ik een hostel. En in een hostel kunnen ze zeker Engels. En inderdaad ze kan Engels en verteld mij dat het tentje niet meer bestaat. Helaas. Dan maar ergens anders eten. Het voordeel als je in je eentje bent dat er altijd plek is. Ook hier word ik aan een tafeltje geplant. En wordt de bestelling snel opgenomen. Na het eten is het weer afzakken met de metro naar het hotel. Moe maar voldaan nog een laatste biertje.

Beijing - 7 sept

Ik heb de late middag vlucht met de nieuwe dreamliner van KLM (kl0897). Vertrek is pas om half zes in de middag en heb alle tijd. Ik ben ruim optijd op Schiphol aangekomen. Rustig een beetje shoppen, lunchen en mensen kijken. Vakantie is echt begonnen. Heerlijk.
Door het onweer van gisteren zijn de vluchtschema's behoorlijk door elkaar gehusselt. Verschillende vertragingen is de KLM nog aan het inlopen. Doordit feit wordt het vliegtuig gewijzigd. En vlieg met de nieuwe dreamliner die geleverd is in maart 2018. Een heerlijk vliegtuig. Minder last van de oren maar ook minder geluid.

Begin van de ochtend komen we aan in Beijing. Eerst dien je zelf beide handen te scannen en met een papiertje die uit de automaat komt ga je naar de douane. Hierweer vingers scannen (één hand) even in de camera kijken en dan stempel in het paspoort. De koffer ligt al op de band en dan is het zoeken naar mijn pick up. Die is er nog niet. Raak even aan de praat met een andere Nederlander die ook te wachten staat op zijn chauffeur. Na een tweede ronde gelopen komt er iemand op mijn afgelopen met een A4-tje met potlood mijn naam geschreven. Dat is wel erg lastig te lezen van een afstand. Ik bevestig hem dat ik dat ben. Mompelt wat in het Chinees en neemt mijn koffer over. Na iets meer dan een uur rijden zijn we bij het hotel. Hij racht zijn auto op de stoep, waarbij hij zwaar ze bumper beschadigd en gebaard mij uit te stappen. Belt even en wijst mij de ingang. Hij is niet zeker of hij goed zit. Maar blijkt van wel, draaid zich om en weg is die. Voordat ik hem uberhaupt kan bedanken. De receptie spreekt ook geen Engels. Na wat wachten en zij druk tegen elkaar in het Chinees babbelen krijg ik mij sleutel. Na een douch genomen te hebben en andere kleren aan getrokken is het op naar de binnen stad.
Het is een eindje lopen naar de metro.
Al snel de ticket machine gevonden, door de security en de metro in.

Het is mooi weer met her en der een wolkje. The tempel of Heaven ligt er schitterend bij, zo in het zonnetje.
Ik loop rustig van het ene monument naar het andere. Sommige plaatsen is het druk en sommige plaatsen is het rustig. In de parken is het heerlijk rustig.
Na een paar uur besluit ik weer af te zakken. De vermoeidheid begint toe te slaan.
Na wat spullen gedropt te hebben in het hotel, besluit ik schuin aan de overkant wat te eten. Het is druk en niet zo'n groot restaurant. Tafel voor 1 hebben ze wel. Elk restaurant heeft wel een tafel waar de serveersters de menu kaarten neerleggen etc. Aan één zo'n tafel werd ik neergezet. Het duurde de serveerster te lang voordat ik gekozen heb. Maar ze spreken geen woord Engels en ik geen Chinees. Het werd drie soorten bereiding van Eend op Beijing wijze. En een groente schotel. Want ze vond dat ik ook groenten moest eten. Het was wel erg lekker. Met kleine dunne pannekoekjes en gestoomde broodjes.
Even later komt er een ober naar mij toe met plastic handschoentjes en deed me voor hoe ik het moest klaar maken. Je moest er een pakketje van maken. Haha.

Hierna is het snel slapen. Moe en voldaan van de eerste dag in China.

Komodo N.P. - 2

9 en 10 jan 2018
Van slapen is er niet veel terecht gekomen door de aggregaten van de andere boot en van de lichten van de boot achter ons. Hoefde tijdens de nachtelijke uren geen licht aan te steken, haha. Om kwart over 4 gaat de motor aan en varen we weg. Na drie kwartier besluit ik op te staan, koffie is gereed en met een bakje is het genieten van de zonsopgang. De zee is kalm en het uitzicht is mooi. Onderweg komen we nog een groepje dolfijnen tegen, heel even zwemmen ze mee maar haken dan af. Na het ontbijt en even relax time is het tijd voor de hike. Een mooie tocht berg op en over de berg rand. Het zonnetje is al goed doorgekomen en al gauw ben ik drijf nat. Er is geen plekje meer droog van het shirt. We hebben even tijd om ons op te drogen en het verloren vocht aan te vullen. We varen naar pink beach waar het koraal schitterend is. Diverse kleuren en soorten zijn er te zien. Ook is het water helderder dan gisteren. Na de lunch en relax time is het tijd voor de volgende stop. Met het bootje worden we naar een ander rif gebracht en laten ons gedeeltelijk met de stroming mee voeren langs een breed rif.
We worden weer uit het water gevist en op naar de volgende stop. De stroming is sterk hier, maar hop het water in. Het is behoorlijk flipperen om in positie of vooruit te komen. Maar het is allemaal de moeite waard. We zijn aangekomen bij de car wash van de mantaray. Heel geleidelijke komen ze sierlijk aan zwemmen om daarna omringd te worden door kleine visjes die de parasieten er van af eten. Maar het is er niet 1 maar minimaal 7 tot 9 stuks. Heel rustig drijven ze op de stroming om daarna na een bocht terug te keren. Wat een spektakel wat een gezicht zo mooi om te zien. En groot, zeker 3 meter breed. Reusachtig!
Helaas moeten we weer door naar de volgende stop. Vlak voor een piep klein eiland worden we gedropt. Het stikt van de vissen en water is erg helder. Ook zien we nog twee rustende haaien, hoop kleurrijke vissen en een slang. Het is net of je hier in een aquarium zwemt. Het rif loopt stijl af. En links en rechts is er veel stroming. Het water is glas helder hier. Dit is echt top. Hierna varen we naar onze laatste halte van vandaag. We zitten in de uithoek van het Nationale park en de uitstulping van Komodo eiland zelf. We hebben even tijd om bij te komen van al het moois wat we gezien hebben voordat we rond 5 uur aan de laatste hike van vandaag beginnen. Het is pittig berg op en een behoorlijke klim naar boven. Op de berg is het uitzicht prachtig over de omliggende wateren en bergen. Helaas is het dichtgetrokken en wordt een zonsondergang niks. We verlegen de boot nog voor een laatste maal gelet op de donkere luchten die ons te gemoed komen en varen dieper de baai in. In de nabijheid geen boten om ons heen. Na het eten is het tijd voor een muziekje en foto en filmpjes bekijken van de dag.
Het is heerlijk slapen. In de verte flits het regelmatig rond om ons en op een spatje na. Wat een rust op het licht klotsen van het water tegen de boot na dan.
Om 7 uur is het ontbijt. Na het ontbijt varen we weg om te gaan snorkelen. We varen is door een stroomgat tussen twee bergen in om daarna te water te gaan van de boot om ons mee te laten voeren door de stroming over het rif. De vissen hebben haast niet in de gaten dat je boven ze zwemt. Weer zien we een haai en een pracht aan diverse vissen.
We varen door naar een piepklein eilandje met zandstrand. Voordat we er zijn zien we een hoop beweging in het water. We denken dat het dolfijnen zijn maar het zijn manta's. Ze zwemmen onder de boot door. We worden stroomopwaarts gebracht en mogen het water in. Eerst zie je niks tot dat de één na de ander voorbij komt, links en rechts en onder je. Met de mond open. Aan het einde gevolgd door een grote school vissen waar je dan midden in zit. Oh oh oh wat een spektakel. Ongelooflijk. We worden weer opgepikt en mogen nog een keer. Soms zwemmen ze recht op je af, met hun mond open, en voordat ze bij je zijn duiken ze om nadat ze je gepasseerd bent weer naar boven te gaan.
Het strandje is echt piepklein. In 5 minuten ben je het rond.
Het is even of je net in het Caribisch gebied ben. Het zand bestaat uit oud koraal en met rode koraal er door heen. Dit geeft een rood roze gloed. Maar het is warm hier.
Na een half uurtje worden we weer opgepikt om naar de boot te gaan. Lunch tijd.
Na het lunchen begint het behoorlijk snel dicht te trekken. Je ziet de regen komen. Eerst een paar spatjes en dan steeds harder. Het komt met bakken uit de hemel. We varen weg naar een droger gebied. Na een tijdje varen laten we de buien achter ons. En varen richting een ander eilandje met een berg er boven op. We gaan rondje eiland snorkelen. Ook hier loopt het heel stijl af. Het koraal en de vissen zijn prachtig. Ook Nemo en Dora zijn van de partij. ;) Evenals een wit met zwart gestreepte slang. Die tussen het koraal zich naar boven kronkelt. Om even later zijn kopje boven te steken. Soms moet je hard flipperen, soms kan je drijven met de stroming mee en soms zit je tussen twee stromingen in. En is het heerlijk stil met perfect zicht. Dieper zitten de grote vissen en een aantal duikers. Grote bellen patronen stijgen op. Na deze snorkeltrip varen we richting de mangrovebossen, waar zich vleermuizen bevinden. Voordat we er zijn begint het weer hard te plensen. En het stop niet meer voorlopig. We zien de vleermuizen wel (hele stromen) maar het ideale plaatje ontstaat niet in combinatie met een ondergaande zon. Voor de rest is het chillen, snacken en wachten tot het droog wordt. Pas tegen negen uur houdt het dan eindelijk op met regenen.

11 jan.
Na een goede nachtrust, schiet ik wakker. Besluit er maar uit te gaan. Het is reeds al schemerig en de zon komt bijna op. Ik daal het trappetje af en pak een bakkie verse koffie en ga op de punt zitten. Niet ver van de boot is een vissers bootje bezig om zijn net uit te zetten. 1 man gaat het in het water staan met een stok met daaraan het net. Twee andere mannen duwen de boot in een rondje met stokken, en de laatste twee gooien het net naar buiten. Als ze rond zijn beginnen de twee die het net hebben uitgegooid het weer naar binnen te halen. Of ze wat gevangen hebben kan ik niet zien. Inmiddels is het ontbijt gereed, pas na de eerste snorkeltrip ben ik helemaal wakker. Wat blijft het leuk om in een aquarium te zwemmen. En elke keer is het toch weer anders. Een aantal vissen zijn het zelfde en ook het soort koraal. Maar elke keer is het ook weer wat nieuws te zien. Ook bij de tweede snorkeltrip is dat zo. Nu zwemmen we vlak in de buurt van een strandje en rotsen. Het koraal zit soms maar 80 cm onder je vandaan. Vissen schieten naar je toe om zich te verdedigen. Maar echt dichtbij komen ze niet. Soms beland je in een hele school. En als je je dan stil houdt komen ze nieuwsgierig steeds dichter bij. Als laatste hebben we nog een strandje, waar zich meestal kleine haaitjes zich ophouden. Alleen vandaag zijn ze er niet. Terug zwemmen naar de boot en dan opdrogen. Als lunch hebben we Gado Gado. En als gebruikelijk is het chill time. Rond half 3 is dit avontuur weer afgelopen en varen we weer richting haven. Het was een bijzonder mooie trip, goede verzorging van Le Pirate op de explorer 1, en zeker aan te bevelen waard. Mooie belans tussen de verschillende activiteiten. En zeker het zwemmen met de mantarays is een super belevenis.

Komodo N.P.

7-8 jan 2017
Dan is het zover. Afscheid genomen van de groep (zij hebben nog een paar dagen te gaan) om een boot trip te doen te doen in Komodo national park.
In de ochtend eerst nog even relax. De tas opnieuw gepakt en na het ontbijt naar het strand. Helaas is het niet zo helder, en de Angung is in wolken gepakt. De vulkaan puft nog een beetje maar dat is het dan wel. Geen zorgen, en iedereen heeft ze dagelijkse bezigheden weer opgepakt. Er geldt nog wel een veiligheids grens om de vulkaan.
Uiteindelijk stallen we ons bij de lunch plek van gisteren waar we geschuilt hebben voor de dagelijkse regenbui. Hier hebben ze heerlijk watermeloen juice. Vers gemaakt. Top.
En dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen. Erg vreemd. Perfect bevallen de groep en enerzijds jammer dat ik weg moet. Het is het zelfde gevoel als ik toen had in Nieuw Zeeland. De taxi rit ging vlotjes. Al had ik wel het idee dat hij zijn rijbewijs bij een pakje boter had gehaald. Maar ach.
Het vliegtuig is iets verlaat. En komt net binnen voordat het begint te druppen. Snel kunnen we boorden en tijdens het wachten begint het harder te regenen. Met paraplu lopen we twee aan twee naar de AT7. In het vliegtuig begint het steeds harder te regenen en te onweren. Op het hoogte punt kon je nog maar twee meter zien. Wat een bak water kwam er naar beneden. Het vliegveld stond blank ongeveer zo'n 8 cm water. Het vliegveld was gesloten. Na een uur was het ergste voorbij en konden we als tweede vertrekken. Het eerste stuk was erg hobbelig. Maar uiteindelijk kwamen we uit de bui en kon je de enorme wolken zien.
Net voordat de zon onderging kwam ik aan op de plaats van bestemming. Net nadat ik besloten en een restaurantje had gevonden op internet begon het weer te regenen. Dan maar eten in het hotel.
Na een prima nachtrust is het tijd om de nieuwe groep te ontmoeten waar ik de komende dagen mee zal optrekken. In totaal 3 Nederlanders, 2 Australiërs en 2 Finnen. Ma de briefing lopen we naar de haven en laden onze spullen in. Als eerste gaan we naar Rinca eiland waar we een trekking zullen doen om de Komodo varaan te zien. Na alle plichtplegingen aan land (toegangsbewijzen voor de komende dagen in het Nationale park, in totaal 450.000 - is lager ivm laagseizoen en geen weekend), kunnen we op pad met een gids. Al snel zien we de grote varanen. Een aantal liggen onder de keuken in de hoop dat ze wat krijgen. Dat krijgen ze niet maar ze kunnen goed ruiken en ruiken het voedsel wat hier ligt en bereid wordt.
Als we het bos inlopen zien we een vrouwtje liggen die haar nest bewaakt. Ze heeft diverse kuilen gegraven en bewaakt het nest tot 4 tot 5 maanden. Dan gaat ze weg. Dan duurt het nog een maand tot 2 tot dat de eieren uit komen en de jonge hun weg naar boven dienen te vinden, als in de tussentijd niet het nest geplunderd wordt.
Weer verder zien we een andere varaan. Die waarschijnlijk bezig is of een nest heeft geplunderd. We hebben net tijd om wat foto's te schieten, de houding bevalt de gids niet en maant ons om door te lopen. Het uitzicht is soms prachtig. We zien nog een hert, wild zwijn en soort grote kip. Terug bij het kamp kunnen we even uitzweten voordat we terug gaan naar de boot. Op de boot is het relaxen en daarna klaar maken om te snorkelen. Vanaf de boot zwemmen we naar het koraal toe. Heerlijk om weer vissen en koraal te zien. Terug op de boot varen we naar een andere locatie waar we eerst lunch en relax time hebben om vervolgens nog een keer te snorkelen. Hier is het wat helderder en weer andere vissen te zien. Ook zijn er gebieden met sterke stroming en minder stroming. Als dit de maatstaf is, ben ik dik te vrede. Maar het zal nog beter worden.
Maar eerst tijd voor een biertje en genieten van de zonsondergang. Eerst lagen we met twee andere boten maar steeds meer boten kwamen erbij. Sommige met aggregaat om de airco's aan te houden. Wij hebben natuurlijke airco en dat gaat prima. Het is genieten aan boord en van de omgeving.

Bromo

We hebben een overnachting stop in Malang. We komen in het begin van de avond aan bij het hotel, na een lange rit. De korte nacht maakt het er niet beter op. Het is een mooi hotel. Een oud kantoor gebouw wat omgebouwd is tot hotel. Met daarboven op een rooftopbar, wat een mooi uitzicht geeft over de stad en de vlakbij gelegen rangeerterrein van de spoorwegen.
Het is genieten in de rooftopbar met het mooie uitzicht en de zwoele avond wind.

We vertrekken om 8 uur richting de Bromo. We bezoeken nog de sloppenwijken van Malang, welke kleurrijk versierd zijn en de luxe buurt met in koloniale grote woningen. We lopen nog langs de vogel en dierenmarkt. Niet mijn ding. En drinken nog koffie bij toko Oen. Het is een mooie dag, alleen als we richting de vulkanische bergen rijden trekt het dicht. Niet lang daarna vallen de eerste regen druppels. Al slingerend gaan we met het busje omhoog. Door de wolken heen. Het is niet druk op de weg dus we gaan redelijk vlot omhoog.
Net voordat we het Bromo vulkaangebied in gaan ligt ons hotel. We zitten nu tussen twee wolken pakketten in, en het regenen is gestopt.
Na de lunch gaan we op pad. Bromo, de vulkaanzandrivier is compleet in wolken gehuld. Maar het begint zich langzaam aan op te lossen. En stukje bij beetje ontsluierd moeder Natuur haar schoonheid. Op een paar lokale, ons groepje en nog een paar toeristen is alles wat er in deze wijdse omgeving loopt. Als eerste komt mount Batok langzaam uit de wolken eerst de voet van deze oude vulkaan, en de wolken kruipen steeds hoger. Uit eindelijk komt ook de bromo uit de wolken. Even even later breekt het zowaar open. Wat een landschap. Her en daar wat gras maar voor de rest zwart (zand) gruis. Alle geluiden zijn gedempt vergelijkbaar met sneeuw. Ook het geluid, als je een vulkanische rots gooit, geeft een heel apart geluid. Net of dat je op een plaat loopt met daaronder lucht. Zeer bijzonder. We lopen langs de tempel en lopen het pad naar boven toe. Op naar de trappen. Na ongeveer 250 treden kom je aan bij de krater rand. Wat een uitzicht wat een geweld kan moeder aarde ontwikkelen. Nog steeds komen er dampen uit de krater. Een constante geluid komt eruit. De hoeveelheid damp wisseld. De wind draait en krijgen een kleine glimp van de vermoedelijke bodem. We zien hier kleine pluimpjes uit ontstaan.
Helaas komen de wolken langzaam aan weer terug drijven. Een zonsondergang zit er niet in, helaas.
Langzaam aan dalen weer af, vinden onze gids weer en lopen terug over de vlakte.
Net nadat het donker is zijn we bij het hotel. Douchen, eten en op tijd naar bed. Morgen begint de ochtend er vroeg.

Om half drie gaat de wekker. Het is sterk afgekoeld en zeker na een korte nachtrust is het moeilijk op staan. Gelukkig is het helder met in de verte wat bewolking. Om drie uur zitten we in de jeep op weg naar king kong. De ene hoogste stop plaats. De hoogste is afgesloten in verband met onderhoud.
Helaas zitten we in de verkeerde jeep en moeten weer terug. Al reeds een stroom van Toyota jeeps passeren ons. Na de wissel zijn we ook op weg. Over de zandvlakte richting de andere krater kant. In één stroom aan jeeps de rand op. Na iets meer dan een half uur zijn we er. Op het uitzichtpunt zijn we niet de enige en het is al behoorlijk druk. Toch weten we nog een plekje te vinden aan de rand. En dan is het wachten tot dat de zon zich wil laten zien. De gids verzorgd ons van koffie en gebakken banaan en dat gaat er wel in op dit vroege tijdstip. De wind is aan het draaien en dat geeft een bijzonder effect op de wolken die boven de zandvlakte hangen. Deze verplaatsen zich en losse deels op waarbij het groen en zwart licht zichtbaar worden in de eerste ochtend licht stralen.
Steeds lichter wordt het, en uiteindelijk is er de eerste tekenen van de zon. De wind trekt iets aan en de eerste wolken proberen over de vulkaan rand heen te komen. Het is een waar kleuren spektakel met een mooi contrast met de wolken.
In de verte komt de eerste grote wolken ons kant op drijven. Als de wolken er bijna zijn schieten we de laatste foto's en lopen terug naar de jeep. We zijn één van de laatste die het uitzicht platvorm verlaten. We staan dan al snel in de file van Toyota jeeps die naar beneden gaan. We bezoeken nog een ander uitzichtpunt. Hier is het erg rustig. De lokale verzamelen de stoeltjes en hun verkoopwaar om naar beneden te gaan. Spits tijd is voorbij. Na nog een aantal foto genomen te hebben verlaten wij ook de heuvel. De file is inmiddels opgelost. We stoppen nog bij de tempel en besluiten lopend terug naar het hotel te gaan. Nog even genieten van de prachtige omgeving.

Bij hotel nuttigen we het ontbijt, en hebben nog even tijd om te douchen voordat we weer naar de volgende bestemming gaan richting Bali.

Bohorok - Berastagi

Het is vroeg als we de jungle intrekken op zoek naar de oerang oetang. Hun leef gebieden zijn de afgelopen jaren drastisch gedaald door het toe doen van de mens. In dit park worden ze beschermd en inbeslag genomen oerang oetangs worden in dit gebied opgevangen en weer voorbereid om in de natuur te kunnen leven.
Na een half uurtje zitten we in de jungle. Weg van de bewoonde wereld, scooters, auto's en vrachtwagens. Het ruisen van de wind door de bladerende, het vallen van de laatste druppels van afgelopen nacht op grote bladeren die net een drum slag weergeven, het zingen van de ochtend vogels en de eerste song van de cicade maken tot een mooi symfonie van welkom in de jungle.
Eerst lopen we nog een klein stukje tussen de rubber plantage bomen. Iemand is net bezig om weer een stukje bast weg te halen om de boom te laten "bloeden".
Als we de jungle bereiken zien we al snel de eerste aapjes, hoog in de bomen die met luid kabaal van ons weg gaan.
We lopen verder, en na een tijdje ontmoeten we onze spoorzoeker, maar helaas ook hij heeft nog geen spoor gevonden van de oerang oetang. Wel zien wel verschillende nesten van de oerang oetang. Soms van een week tot enkele dagen oud. Elke dag maakt de oerang oetang één of twee nesten om te slapen. Helaas lukt het niet om ze te vinden. We gaan heuvel op, heuvel af, om verschillende heuvels. Ook de locale gids die bij ons is gaat op zoek. Ook die vindt niks. We dwalen door de jungle. Tot dat hij een telefoontje krijgt. Ze zijn gevonden en helemaal niet zover weg. Het blijkt een mannetje en een vrouwtje te zijn. Het mannetje is vrij dichtbij en het vrouwtje komt steeds dichter bij. Wat een schouwspel. De mannetjes oerang oetang is imposant, al redt hij het niet bij een zilverrug. Heel rustig en beheerst pakt het mannetje de ene boom naar de andere. Af en toe blijft hij tussen twee bomen hangen en kijkt rustig om ze heen. Dit levert natuurlijk mooie plaatjes op. Het vrouwtje is het zat en begint een nest te bouwen. Het mannetje steekt het pad over, heel even over de grond, om snel weer in een boom te gaan. Even later begint het mannetje ook een nest te bouwen en het mooie schouwspel is afgelopen. Ook wij gaan weer door. Richting het einde zien we nog een een groep aapjes. Met naar driekanten toe kuifjes. Een sierlijke staart hebben ze die ze behendig gebruiken voor de balans. De gids heeft nog wat fruit bij zich en ze willen dit wat graag.
Een mooi avontuur is de jungle. Terug in het hotel is het ontbijten en spullen pakken.
Onderweg bezoeken we nog de een hindoe tempel en aan het einde de avond groente en fruitmarkt waar we uitleg krijgen en proeven van de verschillende fruitsoorten. Morgen wederom vroeg op. Maar dat zal de moeite waard blijken.