16-18 sept 2018

We hebben een rustige ochtend, vertrek is pas aan het einde van de ochtend richting het vliegveld.
Helaas regent het behoorlijk vanochtend en besluit nog even terug te keren naar bed, geen zin om me weer helemaal nat te laten regenen. En je moet nog wat op je lijstje houden om in de toekomst te zien in China.

We vliegen van Xi'an naar Guilin. Het vliegveld van Xi'an is geen kleintje en op de toekomst voorbereid. We mogen gebruik maken van de groeps check in. Ik had de gids nog gevraagd hoe ze omgaan met aanstekkers in het ruim bagage, gelet op het feit dat bij de vorige keer China ik al mijn aanstekers kwijt raakte. Het duurde ook niet lang voordat ik bij de beveiliging moest komen en mijn aanstekers moest inleveren. Helaas. Het probleem is wel, is dat die aanstekers een beetje door mijn tas zwerven. Eerst heb ik nog geprobeerd om een paar achter over te drukken. Dat lukte niet en heb toen geprobeerd alles uit de tas te vissen. Ach ja, zo zie ja maar. Met de bus gaan we richting het vliegveld. Normaal zit je maar een paar minuten in zo'n bus maar hier leek geen einde aan te komen. Uiteindelijk komen we aan bij het vliegtuig en zijn snel klaar voor vertrek. Na een kleine 2,5 uur komen we aan Guilin airport. Eveneens een vliegveld wat op de toekomst is voorbereid. Groots.

Hier pakken we de bus richting Ping'an. Onder aan de berg stappen we over op de locale bus die ons richting het dorp brengt.
Onder aan het dorp moeten we lopen nog naar boven naar het hotel. Het is reeds al donker en rond half acht in de avond komen we aan. Het regent zwaar. Het is een hotel die geheel is opgetrokken is uit bamboe. Uniek, maar wel erg gehorig.
We eten in het hotel, terwijl de wind en regen neer slaan op het hotel.

Na het ontbijt is het bewolkt en regent het nog steeds. Als het wat lichter wordt trek ik er op uit. Als snel vallen de druppels weer uit de hemel, maar het uitzicht, als je het net uit het dorp komt, is schitterend, en dat maakt een hoop goed.
Ik heb al veel rijstvelden gezien, maar zoals dit nog nooit. En dan te bedenken dat deze streek pas rond 1990 is ontdekt en door een fotograaf een toeristische hotspot is geworden.
Maar terug naar de rijstvelden. Wat maakt het nu zo bijzonder ten opzichte van andere rijstvelden. Deze rijstvelden zijn letterlijk tegen de berg op gemaakt en dat kan je zien aan de terrassen. Die zijn smal en met de berg mee opgebouwd. En dit samen met de diepte, de omgeving en de kleuren geeft het een indrukwekkend gezicht.

Ik loop door naar het uitzicht punt waar je de Nine dragons en Five Fingers Viewing point heb. Schitterende namen. En mooie uitzichtpunten over het gebied.
Geregeld is het even schuilen voor de regen die dan met bakken uit de hemel komt. De hoeveelheid regen is de staart van de orkaan Mangkhut, die behoorlijk huis gehouden heeft in Hong Kong waar het eind punt is van deze reis. Gelukkig duurt dat nog een aantal dagen voordat we daar aankomen.
Vanuit het uitzichtpunt heb ik een klein weggetje gezien die me naar een ander uitzicht punt kan brengen, dat vermoed ik. Ik loop dan richting "Old village", de paden zijn in het begin goed te belopen, maar nu wordt het toch wel wat gladder.
Onder weg is het uitzicht prachtig. Helemaal alleen tussen de rijstvelden. Fantastisch. En zoals het meestal gaat in de bergen, om de hoek van de berg geeft het weer een heel ander uitzicht.Uiteindelijk bereik ik de (vermoedelijke) grens van oude dorpje. Maar hier houdt ook de bewegwijzering op. Tevens gaat het weer behoorlijk regenen. Ik schuil bij een groot huis. Even later gaat de deur open en ik mag even binnen schuilen. Ik weer neergezet op een heel klein stoeltje van zo'n 15 cm hoog. Nadat het weer wat minder regent ga ik er weer vandaan. Iets te vroeg want na 5 minuten komt het weer met bakken naar beneden. Ik ga op weg naar een ander uitzichtspunt, die van de "The first Rice terrace". Sommige rijstvelden hier zijn al namelijk meer dan 700 jaar oud. Dus ik berg op. Hoe hoger ik kom hoe glibberig het wordt en hoe smaller het wordt. Er lijkt geen eind aan te komen, en elke keer denk ik na de volgende bocht zal het wel zijn, even doorzetten. Uiteindelijk schuil ik even in een verlaten vergane bamboe hut. En besluit om te keren, immers ik moet ook weer de zelfde weg terug en terug naar het dorp.
Heel rustig naar beneden gelopen. Door de vele regen is de modder klei geworden en de stenen spekglad geworden, ik ga dus ook een aantal keer bijna en helemaal onderuit. Als ik weer zo goed als beneden ben. Zie ik de afslag die ik had moeten nemen. Chips. Ik had me de weg naar boven dus kunnen besparen. Het uitzicht is schitterend hier. Maar niet zo mooi als bij Ping'an.
Na hier wat gedronken te hebben en gegeten is het terug naar het dorp. Rond de klok van 4-5 ben ik weer in het dorp.
Nog even wat kaarten schrijven hier en hier ook op de bus gedaan. Hopelijk komen ze ooit aan in. Afwachten maar.

Morgen weer op pad naar de volgende stad; Yangshuo.