15 september 2018

Het is weer op tijd op. Maar vandaag is het één van de hoogte punten van de reis. Het bezoek aan de wel bekende terracottaleger.
Als we éénmaal buiten staan, regent het flink.
Als we arriveren lijkt het rustig. Maar de schijn gedriegd. Chinezen zijn goed in gigantische gebouwen en entrees neer te zetten. Dus al snel lopen we in ganse pas richting de ingang, en daar zijn lange rijen. Hier is de ticket controle. En het regent flink intussen. Op naar pit 1. De grootste van de drie locaties.
Na binnenkomst zie je snel de gigantische hal. Maar ook de hoeveelheid mensen. Het is erg druk. Eigenlijk te druk. Het lukt niet om bij het eerste uitzicht platform te komen. Er is een hoop geduw om er tussen te komen c.q. bij de rand te komen. In de buurt van de trap, waar het net iets rustiger is, weet ik aan de zijkant te komen. Probeer een aantal foto's te nemen, maar er wordt continu tegen je aan gebotst. Het is een behoorlijke grote loods / locatie. De echte rijen bevinden zich vooraan. Meer naar achteren toe, bevindt zich de onderzoekslocatie en (minder) zichtbare beelden. Ik loop verder langs de linkerkant.
En gelukkig is hier minder gedrang. Nu pas krijg ik een goed overzicht over de locatie. In de grond zie je nog diverse afdrukken van de vroegere daken. Het dak bestond alleen uit boomstammen. Nu volledig weg geteerd.
Ik loop naar buiten en ga een ander gebouw binnen. Hier is het wat rustiger, gelukkig. Ook het licht is wat beter.
Deze "kuil" is kleiner dan de vorige. Hier zie je diverse paarden en diverse terracotta beelden.
Op naar de andere hal. Deze hal is weer een stuk groter.
Hier krijg je een overzicht wat er nog kan worden opgegraven. Hele velden liggen er nog on aangeroerd bij. Op diverse plekken zijn ze wel opgelegd, veel beelden zijn gesneuveld c.q. in stukjes. Dat is een hele puzzel om die weer bij elkaar te krijgen. Maar het mooie aan deze ruimte is dat ze hier ook vitrine kasten hebben. En hier zie je de beelden van dichtbij. Verwacht niet dat je rustig naar zo'n beeld kan kijken want je bent echt niet de enige. En op één of andere manier heeft men wil men altijd de beelden aanraken. Gelukkig zit er glas voor, maar die zit wel vol met vette vingertjes.
Ook in deze ruimte zijn de beroemde strijdwagens. Ik had verwacht dat de strijdwagens een één op één versie waren. Maar dat zijn ze niet. Ze zijn verschaald en compleet gemaakt in brons. Het oog voor detail is gigantisch. Prachtig om te zien. En dan te bedenken dat dit rond 259 v. Chr - 210 v. Chr. is gemaakt voor één van de (vermoedelijke) keizers Qin Shi Huangdi. Geschat wordt dat het hele terrein 2,5 km² is. Waarvan maar een klein deel is opgegraven. Bijvoorbeeld de tombe is nog nooit geopend. Dit heeft te maken met de giftige stof kwikzilver. Er ligt dus nog een heel stuk geschiedenis onder de grond.

Ik loop rustig terug weer naar pit 1, waar het nu weer wat rustig is geworden en neem de rechter kant. Het blijft toch wel indrukwekkend om dit zo te zien. Het is jammer dat de kleuren zijn vervaagd. Alle soldaten waren beschilderd in heldere kleuren. Dat zou toch een imposant gezicht geven. Ook al sta je van een afstandje je kan wel zien dat geen gezicht het zelfde is. Ook de gelaats uitdrukking is elke keer weer anders.

Dan is het tijd om weer te gaan, op naar de bus om terug te keren naar Xi'an.
Op de terug weg bezoeken we de grote gans pagoda nog even van de buitenkant. We hebben te weinig tijd om het echt te bezoeken, gezien het slechte weer en de drukte op de weg. Met een lichte vertraging gaan we op weg naar de Tang Dynastie show.
Een voorstelling van traditionele dans, kleding, muziek en dans. Het was een vermakelijke show die redelijk wel in elkaar zat, en ook nog te volgen was voor buitenlanders. Het is een aanbeveling waard om te doen.
Na de show is het snel wandelen naar de binnenstad. We hebben een tafel gereserveerd bij Defachang restaurant. Hier kan je de beste dumpling eten in de wijde omgeving. Even na 21:00 uur komen we binnen. Normaal sluiten ze om negen uur. En dat krijgen we te weten ook. In een record tempo komen de dumplings op tafel. De laatste dumplings 6 schalen, worden maar gewoon op tafel gezet. haha.
Maar ik moet zeggen, ondanks het hoge tempo, de dumplings zijn erg lekker. Her en der doet men al de lichten uit. Voor ons het teken dat we door moeten eten en weg moeten gaan. Iedereen is goed gevuld en taaien dan ook af.
Terug naar het hotel.

Morgen hebben we een ouderwetse reisdag.