Een nieuwe dag. En wederom is het mooie dag met strak blauwe lucht. Nog wel een beetje moe en kan zo weer slapen. Maar na het ontbijt is het tijd om op pad te gaan.
Bedoeling is om Mao te gaan bezoeken. Als je op de rand van het plein aankomt heb je diverse security checks waarbij je paspoort wordt gecontroleerd en je rugzak. Eénmaal op het plein is het een enorme mensen massa. De lijn (twee kanten) om Mao te bezoeken is gigantisch. Evenals de lijn naar de bagage opslag. Besluit dit maar te skippen. Vind het een beetje zonde van de tijd en ook om in de brandende zon te staan niet zo'n goed idee.
Na het plein goed te hebben opgenomen besluit ik maar om het Nationaal museum te bezoeken. Alleen het gebouw is al erg inposant te noemen. Met hele grote ruimtes en erg hoog. Ik sla het ontstaan van de mens over en ga naar de oudheden van China. Veel potten en beelden. Weinig juwelen. Boven zijn er nog andere exposities. Eentje over ouden munten, eentje over maskers en eentje over chinese boeken c.q. tekens en eentje over oude maskers. En nog veel meer wat ik nog niet gezien heb. Beneden stond de Engelse vertaling er nog bij. Maar boven werd niet meer de moeite gedaan. En dan wordt het wel lastig om precies te weten wat het nu is.
Tijd voor koffie dan maar. Beneden achter in zit een klein koffie tentje waar ze prima koffie serveren.
Na de koffie pak ik weer de metro en ga richting Fragrant Hills. Inmiddels loopt het al in de middag. En besluit door te reizen naar het einde van de lijn. Naar de heuvels.
Daar pak ik de stoeltjeslift naar boven. Om een uitzicht over de stad Beijing te hebben. Na de nodige foto te hebben genomen is het weer richting stad. Pak nog net voor zonsondergang het laatste zonlicht op de "het ei" national performanse of art.
Toen ik drie jaar geleden al een keer in Beijing was, hebben we destijds heerlijk noodle soep gegeten in een klekm tentje. Besluit dat tentje weer op te zoeken in de hoop dat die nog bestaat. Ik weet ongeveer nog waar het is. Toch is er veel veranderd in de loop van de tijd. Het duurt even voordat ik de juiste straat te pakken heb. Maar helaas ik kan het niet vinden. Uiteindelijk zie ik een hostel. En in een hostel kunnen ze zeker Engels. En inderdaad ze kan Engels en verteld mij dat het tentje niet meer bestaat. Helaas. Dan maar ergens anders eten. Het voordeel als je in je eentje bent dat er altijd plek is. Ook hier word ik aan een tafeltje geplant. En wordt de bestelling snel opgenomen. Na het eten is het weer afzakken met de metro naar het hotel. Moe maar voldaan nog een laatste biertje.