The Great Wall of China, 4 september 2015

Een paar dagen eerder hebben we een trip geboekt bij de lokale VVV om naar de muur te gaan. We hebben gekozen (uit praktisch oogpunt) om het gedeelte muur te bezoeken wat “Mutianyu” heet.

Mutianyu ligt ongeveer 90 kilometer van het centrum van Beijing af en is één van de dichtstbijzijnde stukken muur. En is in de 6^e eeuw gebouwd. Het stuk muur bij Mutianyu kreeg hernieuwde belangstelling na de val van de Yuan-dynastie in 1368, toen de nieuwe Ming-regering haar aandacht vestigde op veiligheid langs de noordgrens. Dit deel, dat slechts 1,6 kilometer lang is, werd in deze periode twee keer gerepareerd en uitgebreid, eerst in de 14^e eeuw en later in 1570, toen de muur zijn huidige omvang kreeg.

We worden met een auto opgehaald. Mooi denken we, zouden we met de auto naar de muur gaan, maar nee. In gebrekkig Engels worden we gedropt langs van de kant van de weg, waarbij ons gezegd wordt om hier te wachten op de bus die over ongeveer 10 minuten komt. Oké, wij wachten wel af. Maar na 10 minuten nog geen bus, het zal toch niet….

Even later komt de bus toch aanzetten, we pikken op verschillende (hotel)locaties nog een aantal mensen op, en gaan dan op weg. Beetje dommelend en af en toe naar buiten kijken zijn we er. Eerst moeten we de bus uit om door de toeristische winkelstraat te lopen, om daarna weer in de bus te stappen om het laatste stukje af te leggen.

We kiezen ervoor om met de kabelbaan naar boven te gaan. De tocht boven op de muur (afhankelijk welke kant je opgaat) is behoorlijk pittig en we willen wat energie en tijd besparen. I.p.v. dat we de weg naar boven lopen richting de muur.

Met het kabelbaantje ben je snel boven, en dan sta je op de muur. En ja, het is met recht één van de zeven Wereldwonderen te noemen. Bouwkundig een top prestatie wat er destijds geleverd is om zo’n muur te maken over de bergruggen, toppen en dalen.
We nemen de linkerkant om naar het “einde” van de gerestaureerde muur te lopen. Een behoorlijke lange wandeling met pittige klim partijen erin. Trappen van rond de 50 – 60 graden zitten erin. Waarbij je af en toe echt op adem moet komen en het zweet van je hoofd af gutst. Is het het waard, ja zeker, het uitzicht is fantastisch en het is tevens het rustiger gedeelte van dit stuk muur. Als we op de top zijn bij de laatste wachttoren boven op een berg, beginnen de wolken steeds dikker te worden. Onderweg hebben we al wat spatjes regen gehad.

We lopen nog een klein stukje verder en dan zie je wat natuur in vele jaren kan doen. De muur is compleet overwoekerd door bomen en stuiken. De natuur heeft de overhand gekregen hierin. Op een paar plekken is de muur nog een klein beetje zichtbaar, en zo zie je dat nog op de muur bent.

Als we terug zijn bij het startpunt op de muur lopen we nog een klein stukje de andere kant op. Maar al snel begint het te regenen. En pakken we het kabelbaantje naar beneden. Goede timing want het begint nu met bakken uit de hemel te vallen.

We lunchen onderaan de muur om vervolgens met de bus terug te keren naar Beijing.
Terug in Beijing regent het nog steeds. Onze dagelijks bezoek aan de Qianaman square levert niet veel op. We kunnen een stukje dichter bij de poort van de Verboden stad komen, dan gisteren maar daar houdt het dan ook bij op.

We hebben trek en hebben zin in noodels. En die vinden we bij Liú Family Noodles (tieshuxie Jie 6). Een klein lokaal restaurantje met een tafel of 8 en TL verlichting, spreken amper Engels. Op de deur staat erin zwarte letters “Best Noodles in China”. Al snel zitten we aan een grote kom dampende noodles. En inderdaad zijn heerlijke noodles.

We halen nog een snackje op de nachtmarkt en keren daarna terug naar het hotel met veel kilometers in de benen.