Van Tai-Chi naar Lamaïsme, woensdag 2 & donderdag 3 september 2015

Na een niet al te beste nacht rust, zou het door de thee van gisteren komen??? Is het vroeg opstaan om naar het park te gaan.

Vlak bij ons hotel ligt Lóngtán park en het Beijing amusement Park. Hetamusement park is gesloten en is niet in al te beste staat, zeg maar in vervallen staat.

Het park is geopend is 1952 en beslaat ongeveer 0,5 km² en betekent de “draken pool park”. Bekend om zijn speelse inrichting met diverse bruggen, “moon bruggen” en paviljoens.
Leuk en mooi, maar dat is niet het hoofd doel om vroeg je bed uit te komen.

Helaas heeft één van ons de wekker niet helemaal goed gezet, of hij heeft zich nog een keer omgedraaid, gaan we iets verlaat op pad, met z’n tweeën.

We kopen ons kaartje bij de kassa (2 yuan = 0,28 cent), en lopen het park binnen. Het zonnetje is langzaam aan het op komen en begint langzaam de ochtend nevel op te lossen. Zo te zien gaat het een prachtige dag worden. Veel mensen zijn aan het hard lopen, en wij lopen rustig wakker wordend er tussen door. Af en toe een vreemde blik, maar daar blijft het bij. Het mooie aan zo’n park is dat op een vreemde wijze het verkeers geluid behoorlijk dempt, je hebt niet het gevoel dat je in een miljoenen stad loopt (later zou blijken waarom).
Het is genieten in het park, en een vredig gevoel valt over me heen. Her en der zie je mensen hun ochtend rituelen doen in het park. We lopen over verschillende bruggetjes en langs het water met veel lotus planten. Maar voornamelijk wordt je gevangen door de opkomende zon die over het water schijnt met op de voorgrond een rijkelijk versierde chinese tempel aan en in het water, met in de verte bomen en aan de horizon grote flat gebouwen.
Zo belanden we bij het plein waar het ons voornamelijk ons om te doen is. Tai-chi beoefening. Het is wat later op gang gekomen, maar we zien de mensen in groepen de ochtend oefeningen doen. Mooi en sierlijk. Verder op zijn mensen bezig met waaiers en even later weer met zwaarden. En weer wat verder op zijn de ouderen van dagen ook met Tai-chi bezig. Hier blijven we even staan te kijken om de sierlijke oefeningen met perfecte balans te zien uit te voeren.
Dan komt onze uitslaper ook boven water. Bleek nog dat ik op de verkeerde deur heb staan te kloppen, maar het briefje, wat ik onder de deur had geschoven, was keurig af gegeven aan de receptie. We lopen nog een rondje door het park en besluiten dat het tijd is voor ons Chinese ontbijt. Richting de uitgang komen we nog twee mannen tegen die bezig zijn met kalligrafie met water op de tegels. Ziet er prachtig uit, helaas is het voor ons een raadsel waar het over gaat. De Chinese tekens daarin tegen zijn prachtig

Na het ontbijt maken we het plan voor de dag. We pakken de metro richting de Lama Tempel. Yonghe Gong in het Chinees. Het was oorspronkelijk een villa die gebouwd werd door Kangxi in 1694 voor zijn zoon Yong. Toen die de troon betrad in 1723 werd een groot gedeelte van de gebouwen omgebouwd tot Lamatempel, en kwam het Lamaïsme tot stand. Mooie complexe, met verschillende Boeddha’s. In het Wanfu-paviljoen is een kolossaal beeld van Maitreya Boeddha. Deze is gehakt uit één stuk sandelhout en reikt 26 meter hoog, waarbij een derde in de grond zit. Wel knap gemaakt.

Dan op weg naar de Confucius tempel. Maar helaas is deze gesloten. We dwalen nog wat door de diverse straatjes en bekijken diverse souvenirshops. Maar echt slagen lukt nog niet.
We lunchen in een lokaal restaurant. Eerst lijkt het vol te zitten, maar worden toch naar binnen gebaard en moeten de trap op. We krijgen een groot plaatjes boek voor ons. En uitzoeken maar. Waarbij ze direct al staan te wachten op de bestelling. Dat zullen we steeds meemaken, maar ja, zo snel zijn we niet. En als we er uit zijn wat we willen eten is het aandacht trekken om de bestelling door te geven. We nemen drie verschillende gerechten met rijst erbij.

We proberen nog eens de Confucius tempel, maar helaas. We pakken de metro om naar het olympisch park te gaan. Het is intussen behoorlijk warm geworden. We zien de “Birds nest” en de waterkubus. Mooie architectonische hoogstandjes. We lopen wat rond en nemen plaats in het park om de nodige vocht aan te vullen en mensen te kijken, al worden we zelf menig keer op de foto gezet.

Aan het einde van de middag reizen we met de metro weer af om Tiananmen plein te komen. Maar helaas, het is compleet afgegrendeld voor de grote happening van morgen. We lopen nog richting de nachtmarkt, maar ook dat strand. Wel zien we dat de straten zo goed als leeg zijn en diverse (grote – internationale hotels) dicht zijn. We horen op straat ook dat voor morgen alles zo goed is af gezet en je niet bij de grote parade in de buurt kan komen, alleen als je over een uitnodiging beschikt. Mensen dienen binnen te blijven en achter de tv plaats te vinden. Het zelfde geldt voor restaurant, hotels en winkels in het gebied. Allemaal verplicht dicht. Onze hoop om de parade van dichtbij mee te maken, was de afgelopen dagen al steeds kleiner geworden, maar nu weten we het zeker dat het onmogelijk wordt en gaan ook geen poging ondernemen.

Het wordt dan ook uitslapen en een rustig ontbijt om daarna, achter de tv plaats te nemen, met eigen oploskoffie erbij. De parade op tv is indrukwekkend. Er marcheren ook nog wat andere landen mee, ook russen, maar die kunnen niet op tegen het synchroon marcheren van de Chinezen. Wat ons betreft zijn ze unaniem kampioen. Voor beelden zie https://youtu.be/YoC0Xcjko0A . Vanuit de hotel kamer kunnen we wel de inkomende straaljagers, helikopters en andere vliegtuigen zien.

Als de parade is afgelopen blijven we nog even hangen in het hotel en gaan op weg. Buiten is het heel rustig. Het openbaar vervoer (metro en bus etc.) ligt helemaal plat en er is bijna geen verkeer op straat. Gek dat zo’n miljoenen stad helemaal tot rust kan komen. We maken een lange wandeling richting de het CCTV gebouw die ontworpen is door Rem Koolhaas. Een behoorlijke wandeling. Maar het is lekker weer en het zonnetje schijnt. Onderweg pakken we de oude stadsmuren nog mee.

Ook in het zakencentrum, waar het CCTV gebouw ligt, is het rustig. Af en toe wordt je opgeschikt door een kolonne auto’s die met hoge snelheid door de stad rijden.

Aan het einde van de middag zakken we weer af naar het Tiananmenplein. We komen niet ver en eten in de buurt van het plein. Om daarna wederom af te zakken naar de nachtmarkt. Dit keer is het wel open, maar we zijn te laat. We kunnen nog wel een hapje proeven, in mijn geval slang en even later sluit deze tent ook.

Morgen naar de muur toe. Ben benieuwd.