Dag 5 en 6 boot trip.

In de ochtend hebben we nog een behoorlijke bui. Maar gelukkig als we om 06:15 naar het restaurant lopen voor het ontbijt druppelde het nog een beetje. Onze grote bagage gaat via Tana naar onze volgende locatie.

Wij zitten de komende twee dagen op een boot. De boot is niet al te groot en we maken ons op voor een 9 uur durende trip. Gelukkig hebben we mooi weer en kunnen we relaxen op de punt en boven op het dak. Op het dak hebben ze strand stoelen geplaatst. Dat ziet er niet uit. Maar ja.... Zelf ben ik op de punt gaan zitten om de blue kingfisher en de zilverreiger vast te leggen.

Veel stops hebben we niet. Naast een paar plas pauzes, hebben we nog een dorpje en zijn we nog aan de kust geweest. Het 'kanaal' gaat grotendeels parallel aan de zee op. Het kanaal is meer een verbinding tussen de verschillende meren. Maar 1 keer had ik het gevoel dat we door een kanaal voerde. De rest was meer slingeren. Het is een lange hang dag. Ergens hebben we vertraging op gelopen, maar waar is voor ons een raadsel. We zouden voor donker bij onze onderkomen moeten zijn, maar uit eindelijk zijn we er rond de klok van acht en hebben we meer dan twaalf uur op de boot gezeten. En dat is een lange zit. Zeker toen het donker werd en we allemaal op de rij moesten gaan zitten. Onder komen is goed. Basic valt wel mee. Oke er is geen warm water maar de rest valt wel mee. S avonds aan een lokale mix gezeten van rum, koffie, suiker en melk. Een beetje apart maar smaakte prima. Om elf uur gaat het ligt uit dus kwart voor elf worden we gevraagd om de tent te verlaten. Prima. Alleen de Franse taal vraag ik mij af of ik dat uberhaupt ga snappen.

Het ontbijt is mura mura, langzaam langzaam. Kwart over zes zouden we moeten gaan eten maar het werd half zeven. Droog oud stokbrood met wat jam. Niet hoogstaand. Om zeven uur zitten we weer op de boot voor het volgende gedeelte. Gelukkig is het redelijk mooi weer. Iets meer bewolking en wat drukkender. Onderweg is ons het verhaal verteld over de eerste mensen die naar Madagascar kwamen. Het komt er op neer dat de eerste mensen vanuit mekka kwamen en de gebruiken en de rest in zeven dagen schepte. Soort van schepping verhaal. Maar het is een lang verhaal die verteld werd in het frans en daarna weer vertaald in het engels. En ach halverwege verloor ik de aandacht en zat ik een beetje te knikkenbollen.

Met de eerste mensen die naar Madagascar kwamen is onder de boot ook een olifant mee gekomen. Die olifant gaan we ook in het eerste dorpje bezoeken vandaag. Nu moet je niet denken dat het een olifant is van formaat. Nee, ongeveer 40 cm hoog bij een meter. Niet echt hoogstaand maar het maakt onderdeel uit van de gebruiken. Er zijn een aantal gebruiken. Roken s avonds op het water trekt geesten aan. Met je hoofd slapen richting het zuiden brengt ongeluk en wordt alleen maar gedaan door heksen. Het krijgen van een tweeling is ook niet goed. En werden achtergelaten in het bos. Tegenwoordig kan men er voor kiezen om ze te houden maar dan mogen ze veel al niet meer in het dorp leven. Elke jongen dient conform de legende besneden te worden. De besnijdenis vindt 1 keer in de zeven jaar plaats. Die dag is het dan verplicht om het dan te (laten) doen. Het heeft iets weg in mijn ogen van de islamitische godsdienst, maar men is hier in meerderheid christen.

Rond de middag hebben we een ander dorp bezocht. Een behoorlijk groot dorp. Vooral kinderen en vrouwen wilde op de foto. Bij het bezoek aan de andere dorpjes konden we ons vrijelijk bewegen. Hier was dat vrijwel onmogelijk. Alle kinderen kwamen op ons af om te vragen of wij een foto wilde maken van hun. Snel had iedereen een groep kinderen om zich heen staan. Foto maken en dan terug laten zien. Dol blij. Maar het zijn niet de fotos waar je zelf opzoek naar bent. En dan is het handig dat je een klein camaratje bij je hebt.

Dit is wel het armste dorp tot nu toe. Naast slechte kleding is ook met de gezondheids zorg niet best gesteld. Kinderen met een open hazelip, schurft achtige plekken, bolle buikjes etc. Dat maakt het wel vrang. Normaal gaat deze reis in omgekeerde richting. En dan zou ik met heel veel liefde mijn kleding achter willen laten. Rond de klok van vijf komen we aan in Mananjary en dit is voor ons het eindpunt van de boottrip over de Canal des Pangalanes. Even lopen en we zijn bij het hotel. Geen groot hotel, en we zijn de enige gasten. De gids had gezegd dat we hier warm water hebben. En het heeft geen zin om onder de douche te stappen als de meerderheid van de groep dat ook doet. Dus eerst maar een biertje gepakt samen met Léon. En eten besteld. Het duurt een tijdje om klaar te maken.

De douche was een behoorlijke tegen valler. Geen druk en niet warm en ook niet lauw, maar net van het koude af. De straal was te weinig om nat te worden. Het was even behelpen maar het ging. Om zeven weer present om te gaan eten. Wat te drinken genomen op het terras, het ging nog wel even duren. Mura mura. Om kwart voor acht konden we aan tafel dan. S avonds nog drie verjaardagen in 1 gevierd. Met een taart die boven verwachting ook nog prima smaakte. Koffie uit een espresso automaat toe ( niet de sterkte van espresso, maar vergelijk het maar met een iets flauwe bakje koffie in een espresso kopje. Kost minder dan een eurotje, dus ach). Verder op het tras zitten babbelen en de lokale biertjes uir proberen. Morgen kunnen we toch uitslapen.