In de middag pakken we een taxi naar het busstation van Dubrovnik. Net te ver om te lopen vanuit het oude centrum.

We zijn mooi op tijd. Bij het navragen welk perron we moeten zijn, krijgen we te horen dat de bus vertraging heeft door problemen bij de grens. Voldoende tijd voor een colaatje.

Al met al vertrekken we met 40 minuten vertraging richting Mostar. De bus is prima. Minder georganiseerd als in Mexico.

We passeren drie grens overgangen. En inderdaad het duurt even voordat we elke keer de grens zijn gepasseerd. Bij de laatste grensovergang krijgen we onze paspoorten terug. Helaas zonder stempel van Bosnië Herzegovina.

Rond 20.30 zijn we in het hotel. Mooi gezellig hotel en super vriendelijk. Locatie is op steenworp afstand van de Kriva ?uprija brug. (Cook bridge). En zo is het hotel ook genoemd. We eten en drinken nog wat om daarna te gaan slapen.

Vandaag staat de Stari Most op het programma.

Het is circa 200 meter van het hotel om de nieuwe oude brug te zien. De oude is helaas in de oorlog kapot geschoten. Het is even zoeken naar een goed punt om een foto te maken. Niet ver van de brug ligt ook een moskee, waarbij je goed zicht heb op de brug. Het voordeel is dat je ook de Minaret kan beklimmen en dat geeft je een mooi uitzicht over de brug maar ook een 360 view op de oude binnenstad van Mostar. We struinen de diverse straatjes door om via de andere brug terug te lopen naar de oude binnenstad. Nu met de zon in ons rug. Om de brug van de andere kant te fotograferen. De mooiere kant vind ik zelf.

Na het eten bezoeken we het museum van de herbouw van de brug, zeker de moeite waard. Ook bezoeken we de War photo exhibition aan de andere kant van de brug. Het blijft indrukwekkend wat hier gebeurd is in de oorlog. Wat goed is vastgelegd met indrukwekkende foto's. Ook dit is de moeite waard om te bezoeken.

We regelen ons programmaatje voor de volgende dag en dan is het tijd om te gaan borrelen. Aansluitend eten we een voortreffelijke forel in het hotel. Die onder houtskool vuur is klaar gemaakt. Met als toetje Bosnische cake en Bosnische koffie. (Heeft veel weg van turkse koffie).

Na het ontbijt start ons privé toertje door de omgeving van Mostar.

Onze eerste stop is Tekija Blagaj (dervish house). Tariqa is een stroming in de Islam die gebaseerd is op extra regels naast de standaard regels in de Islam met een spiritueel tintje.

In ieder geval het gebouw is prachtig op een mooie locatie gelegen. Het gebouw ligt onder een hoge kliff en naast een rivier. En dat levert mooie plaatjes op.

De volgende stop is het dorpje Po?itelj. Op de heenweg richting Mostar met de bus hadden we de toren wel zien liggen maar ons niet gerealiseerd dat onder de toren een liefelijk dorpje ligt, met smalle straatjes, kleine huisjes met grote poorten en grote stenen leidaken. Helaas zijn de torens gesloten om te bezoeken en hebben net wat tijd te kort om de vervallen toren te bezoeken. Het is in ieder geval een bezoek waard.

De laatste stop zijn de watervallen van Kravica. Een mooi natuurspectacel. Het is niet zo druk en kunnen rustig de fotootjes schieten die we willen.

Hierna rijden we terug naar Mostar. Onze chauffeur rijdt zo volgens de regels en rustig dat ik in slaap sukkel. Maar het is een prachtige omgeving waar we doorheen rijden. Met veel druiven velden.

We hebben een late lunch dicht bij de brug. Hierna lopen we richting het nieuwe centrum waar je nog steeds veel kapotte huizen ziet of vol met kogel of andere munitie inslagen.

We lopen weer richting het oude centrum en bij de Mostar Peace Bell Tower worden we aan gesproken of we de toren willen bezoeken om vanuit daar het uitzicht over de stad te zien. De toren 107 meter hoog, met een uitzichtpunt op 75 meter. Gelukkig gaat er een lift tot 45 meter. Hierna is het toch echt trappen lopen. Waarbij je de verschillende klokken passeert. Vijf oudjes uit 1927 en twee grote zware klokken uit 2015. Het uitzicht is mooi.

Na het eten doen we nog een rondje dorp, om als laatste een slaapmutsje te drinken in het hotel. Dan zit Mostar er weer op en gaan we op weg naar Split.