Een paar dagen in één

En zo komt het voor dat je een paar dagen achterloopt. Het is hier ook zo fasinerend en op één of andere manier wordt je getroffen door de lach van de mensen. Ik voel me weer gelukkig. Een gelukkig mens die blij is dat hij dit mag meemaken. Soms kom je in gebieden dat het zo puur is. Zo weinig toeristen geweest zijn. En dan het geluk, de vriendelijkheid wat de mensen uitstralen en geven dat is lang geleden dat ik dat meegemaakt heb. Na zo'n ellendig jaar doet je dat goed.

Op dit moment zit ik Kalaw. Een niet al te grote plaats in de regio op weg naar het bekende Inle lake.

Onderweg hier naar toe hebben we nog een olifanten project bezocht, wat ook gesponsert wordt door Sawadee. Een mooi opgezet project. Waarbij ze olifanten die jaren lang gewerkt hebben in de bosbouw een tweede huis geven en mogen genieten van hun welverdiende rust. We krijgen uitleg van de eigenaresse en ontmoeten haar oom die vee arts is. Stel een maharadja voor met een grote witte snor. Een markant persoon, die ook in nederland is geweest om olifanten naar de dierentuin in Arnhem te begeleiden.
Ook zijn ze bezig met het herplanten van teakbos. Door jaren lange kap is er weinig over. Het is goed te zien dat zulke projecten van de grond komen.

Na het bezoek aan de olifanten en het voeren van de bananen gaan de olifanten in bad. Heel relax ondergaan ze het ritueel.

In kalaw besluiten we met z'n zessen een aparte trekking te regelen bij Sam's trekking guide. We nemen een tocht die wat meer buiten de gebaande paden ligt die je in een dag kan doen. Als je meer tijd hebt dan is het zeker aan te bevelen om een drie daagse trekking te doen naar het Inle lake.

Na de trekking geregeld te hebben op naar het eten. Het is onafhankelijksdag, niet dat ze er veel aan doen, maar in de restaurants is het wel merkbaar drukker. De mening over het vieren en of ze nu echt onafhankelijk zijn, zijn sterk verdeeld. In ieder geval ze doen er weinig aan. Uiteindelijk belanden we in de enige bar in Birma maar ook de kleinste bar (Hi snack & drink, vlakbij de Aung chan tha zedi stuba die bekleed is met goud en zilver glas mozaik). Ongeveer 3 meter breed en 11 meter diep met een u barretje er in. Een aantal lokale spelen op gitaar en zingen lokale songs. Heerlijk. De rest bestaat uit buitenlanders. De gesprekken, bier of wat anders kan je zo doorgeven aan de andere kant van de bar. Haha.
En als het bier of de run op is wordt er even bij gehaald. Even geduld hebben .... Perfecte sfeer. En iedereen lult met elkaar, zou dat door de losse tong komen?

Op de dag van de trekking duurt het even voordat iedereen goed wakker is. Eerst een uurtje in een busje op een flink eind op weg te komen. We lopen door de bergen. Een stukje op een stukje naar beneden. Over bergkammen en door rode peperveldjes, knoflook, gember, sesamzaad, tarwe en dorre rijst velden. Al die veldjes geven de berg een lappen deken van verschillende kleuren. Her en der bloeien kersen bomen. De wind ritselt aan de thee struiken of blaast door de pine forrest waarbij je het gevoel van Zwitserland in Azië krijgt.

Ook de stammen die daar leven zijn schitterend om te zien. Met hun zwarte lange jurken en hun geruite gedrapeerde theedoeken op hun hoofd. Spelende kinderen. Moeke die de knoflook zit te pellen en in een grote gevlochten bamboe schaal de teentjes in de lucht gooit om het stof en vuil (dat denk ik) weg te laten blazen om vervolgens alle teentjes weer op te vangen in de bamboe schaal.

Een schitterende tocht. Tegen vijf uur zijn we terug in Kalaw. Op frissen en dan toasten op een heerlijke dag.

Morgen naar Inle lake. Naar de beenroeiers. Een stuk toeristischer.