Isalo n.p. 28-29 juli Half acht vertrek uit Ifaty. Het is niet de langste rit, maar wel één van de. Eerst gaan we het hobbelige zandsnelweg af om uit eindelijk de asfalt weg op te draaien. Naast het rijden hebben we maar een punt op het programma staan en dat is de zonsondergang bij de window of Isalo. We halen lunch in de supermarkt. Er is geen goede gelegenheid om te eten onderweg voor ons. De rit verloopt op zich prima. We krijgen wel met probleempjes te maken. Door het vele stof zit de radiateur vol met stof, waardoor de motor te warm wordt. De eerste keer was 5 km voor de lunchplek. Alarm ging af, rijden nog een stukje door, en dan stoppen we. Gids en chauffeur met assistent stappen uit. Druk overleg maar doen niks. Ze stappen in en gaan weer rijden met een behoorlijke irritante alarm. Gelukkig houdt het na een tijdje op. Lunchplek is bij een half vergane drive in aan de rand van een dorpje. We besluiten na het eten even richting het dorpje te lopen. Wij hun bekijken wat zij aan het doen waren en zij ons. We worden weer opgepikt door de bus. Oeps iets langer rond gelopen. En dan...... Op eens komt er een varken uit de berm zetten. Ontwijken heeft geen zin en pakken hem aan de zijkant. Varken scheeuwd het uit (duidelijk te horen in de bus), en glijdt over het asfalt om uiteindelijk op zijn pootjes in een greppel te belanden. We kunnen niet stoppen, anders krijgen we heibel zeker omdat we een bus met toeristen zijn en de waarde van het varken explosief zal stijgen. We hopen dan ook dat het goed is gekomen met het varken. In de middag hebben we nog een time out door de radiateur. En staan ergens stil op een weg. Gelukkig wel te genieten van de warme zon. Uit eindelijk komen we net op tijd aan bij de window. We zijn niet de enige en het is lastig om een goed plekje te vinden en er zijn wat wolkjes gekomen. Een perfecte zonsondergang zit er niet in. Die je uniek kan zien door de stenen window. Althans volgens de beschrijving. We slapen in het zelfde onderkomen als op de heen weg, maar we zitten dit keer met onze huisjes rond om het zwembad. I.p.v verspreid over het terrein. En warm water. Jippie. Geen fikse straal maar wel warm dat je wat moet bij mengen. Ze hebben hier ook meer andere lokale rum. De gids gaat even proeven welke het beste is. We besluiten voor de gember rum te gaan. Een mooie combinatie tussen de rum en gember. Om zes uur gaat de wekker. Half zeven ontbijt en half acht vertrek. We gaan vandaag naar het nationaal park van Isalo waar we de hele dag verblijven. We beginnen de tocht met een klimmetje naar boven tussen de rotsen door. Het uitzicht is fantastisch en weids. We krijgen uitleg over hoe mensen begraven worden en hoe dat dan gaat. De eerste echte stop is een poel waar gezwommen kan worden bij een watervalletje. Koud... Maar wel te doen als je door bent. Afdrogen en een beetje laten opwarmen door de zon. We lopen verder over een plateu achtige omgeving om uiteindelijk uit te komen bij het rand van het bos, om daar een barbeque lunch te nuttige. Bij de lunch plek zitten ooj ringstaart maki's en de bruine lemur en nog een andere. Ze zijn gewend aan mensen dat is wel te merken en eigenlijk ook wel weer jammer. Goed voor de close up. Toch vraag ik mij af wanneer mensen het gaan leren, om wilde dieren niet te voeren, niet te lokken en geen flits te gebruiken. Ook hier was een groep mensen (vermoedelijk oost europees) die de lemuren lokte met bananen schillen. En dan vreemd vinden dart die beestjes ook in de tas gaan zitten die erbij staat. Vreemd hé. Maar het kan nog erger. De groep ging eten op nog geen twee meter afstand waar ze de bananen schillen neergelegd hebben. En want doen de beestjes die springen op tafel. En dan met veel bombarie en met de handen weg jagen. Dat werkt zo niet. Na de lunch trekken we de canyon in. Door het water is het in één keer een stuk groener. We bezoeken de blue pool (ontdiepe poel met watervalletje) en de blackpool (diepe poel met watervalletje). En als laatste een hoge waterval. In de blackpool nog een baantje getrokken. Even een setje om te gaan nodig van Léon, en een tijdje nodig om door te komen. Dit is echt koud water, wat je eigenlijk niet zo snel zou verwachten. Brrrrrrrr. Maar toch blij dat ik het gedaan hebt. De tocht door de canyon gaat over rots partijen en langs het stroompje. Heerlijk om hier te lopen. We zien diverse dieren nog onderweg. We belanden uiteindelijk veel later bij de bus dan gepland. Iedereen is moe, maar voldaan na de tocht van circa 12km. Morgen een reisdag en gaan we richting het regenwoud.