joeps travel.reismee.nl

Sossusvlei en Boesman

Sossusvlei & Boesman

We rijden steeds dieper de woestijn in. Telkens veranderd het landschap, de vegatatie wordt steeds dunner en steeds meer zand of rotsachtig landschap ontstaat. Grote vlaktes met alleen kleine rotsblokjes. Net of iemand het van boven heeft uitgestrooid. Na een tijdje draaien we de asfalt weg af en pakken het grindpad. Eerst gaat het goed, later wordt het steeds meer hobbeliger. Onderweg merk je dat het steeds droger en droger wordt. Toch zien we struisvogels, spiesbokken, zebra's. Maar ook een stapel dode dieren van mislukte veeteeld, die compleet is weg of ingedroogd is.
Na een lange rit komen we aan bij de camp site of Sesriem, in de buurt van de Sossusvlei. Het is behoorlijk warm en de temperatuur tikt de 40 graden aan. Met het opzetten van de tent gutst het onder de pet en op de rug. Als ons kampje gereed is rijden we met de bus nog naar de canyon toe. Onderin de canyon is het een heerlijke temperatuur. Na een stukje gewandeld te hebben komen we nog wat kleine poeltjes tegen. Jaren en jaren hebben z'n werk gedaan om tot dit te komen. Soms zijn er door het water gangen ontstaan die het ene gedeelte met het andere gedeelte met elkaar verbinden. Een uniek gezicht.
Terug op de camping is het verloren vocht aanvullen en eten.

Na een beroerde nacht door warmte, geluid, snurken en de draai niet kunnen vinden is het al vroeg op. Het enige voordeel is, is dat je in dit gebied van de sterrenhemel kan genieten. En dat is een mooie compesatie.
Als het nog donker is kruipen we de tent uit, om bij het eerste schemer af te reizen naar de bekende duin 45, om daar de zons opkomst te zien.
Na een behoorlijke klim, waarbij je af en toe twee stappen vooruit één achteruit doet komen we aan op de rug van duin 45. De omgeving is werkelijk waar fantastisch. De rode kleur van de duinen, het wittige van het uitgedroogde kalksteen, diverse kleuren, de dooie vergrijsde bomen met hun grillige takken en dan weer een groen boompje of struikje, in combinatie met de eerste zonnestralen die in bundels de horizon inschieten maken het tot een ongelooflijk schouwspel. Van minuut tot minuut veranderen de kleuren combinaties van de natuur. Een verbluffend spectaculair schouwspel.
Na een tijdje genoten hebben dalen we af door direct naar beneden te lopen. Golfjes van zand ontstaat en stofwolkjes achter je, terwijl je schoenen vol lopen met zand.
Bij de truck staat het ontbijt al op ons te wachten. Een mooie verrassing zodat we langer kunnen genieten van deze bijzondere omgeving. Na het ontbijt rijden we een stukje verder om de "deathvlei" en voor die dat wil "big daddy" te beklimmen.
Ik begin eerst met de kam van de duin van big Daddy en zie dan wel waar ik terecht kom. Elke paar minuten stijgt de temperatuur enkele tiende van graad. Het wordt steeds warmer en vermoeiender. In het begin gaat het redelijk doordat het losse zand ingedrukt is door de voorgangers maar namater je hoger komt des te lastiger wordt het om door het losse zand naar boven te komen.
Het uitzicht op de omgeving en de deathvlei is een plaatje, de combinatie tussen de blauwe hemel, oranje- rode duinen en het wit-grijze opgedroogde bodem met de diep vergrijsde dode bomen maken het tot een contrastvol plaatje. Een unieke locatie.
Terug bij de bus is het flesjes vullen en terug naar de campeerplek om de tenten af te breken en de rest van de spullen in te pakken. Via Solitaire rijden we richting Boesman. In Solitaire eten we nog verse appeltaart om in de namiddag aan te komen bij Boesman. Boesman is een persoon en een begrip in de regio. Hij is de man die in dit woestijn gebied, een camping (met in de toekomst lodges) is begonnen. Hij heeft de potentie en de mogelijkheden gezien van dit mooie stukje natuur. 'S nachts is de sterrenhemel fantastisch, en als je er niet van houdt dan kan je kijken naar de zebra die komen drinken bij de waterpunt. En overdag is de omgeving schitterend. Alles is prachtig, maar het meest indrukwekkende is meneer Boesman zelf. Wat een persoon, wat een passie. Hier kwamen we pas achter tijdens een ochtend toertje die door hem werd gedaan. Een ranke zuidafrikaanse man, bloot voets, vertelde over het leven in de woestijn en over de bosjesman. Eén van de eerste mensen op aarde. Zich zelf geperfectioneerd om in het gebied te kunnen leven, trekkend achter de dieren aan.
De bosjesman leefde van de jacht en beheerste het spoorzoeken tot de finese. Mindels het lezen van de voetafdruk kon hij soortgenoten op sporen en ontmoeten. De bosjesman had een buik die hij kon uitzetten, zodat die tot wel 10 kilo vers vlees kon eten. Hierna kon hij tot wel 4 dagen slapen. Door jacht op de bosjesman en fout politiek beleid is de bosjesman uitgestorven. Eerst werd er op hun gejaagd en moesten ze het afleggen aan de geweren versus hun pijl en boog, later mochten ze leven in Etosha NP, maar toen ze werden erkend als mensen moesten ze het park uit en de kinderen naar school. Waardoor kennis over het lezen van sporen en voeten verloren is gegaan.
Maar ook over het dierenleven in de woestijn weet hij veel te vertellen. Maar ook de gevolgen van klimaat verandering. Immers het begint iets vaker te regenen, met als gevolg dat er vegetatie onstond. De wortels van de vegetatie zorgt ervoor dat de de bodem in elkaar klinkt waardoor de dieren die in het zand leven dood gaan doordat ze niet meer kunnen ademen. Het verlies van kleine insecten heeft gevolgen voor de hele voedselketen. Elkaar opeten is de belangrijkste bron voor vocht in deze woestijn.
Het is een unieke delicate balans de woestijn. Wanneer zouden we eens leren om te luisteren naar personen als Boesman i.p.v. lobyisten? We hebben al te veel verneukt in de wereld met onze palmplantage, bio massa verbranding etc. Met alle goede bedoelingen van dien, maar vergeten vaak te kijken waar het vandaan komt.
Met een lichte vertraging vertrekken we richting Swakopmund. Verder door de woestijn met de diverse landschappen. Ook zien we weer dieren in dit verlaten dorre gebied. Ik blijf me verbazen hoe deze dieren kunnen overleven. In het laatste stuk zijn we alleen omgeven door zand. Pas nabij de kust zie je weer de mensen en het mensenlijk handelen. Swakopmund ligt aan de kust en de temperatuur is dan ook een stuk lager dan de afgelopen dagen. Even afkoelen en het stof afspoelen.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!